بررسی کیفیت پروتیین های دانه در موتانت های سویا [Glycine Max (L.) Merrill]

پروتیین لکتین یکی از عوامل مهم ضدتغذیه ای در پروتیین های دانه سویا محسوب می شود. پروتیین لیپوکسیژناز نیز به دلیل ایجاد طعم نامطلوب، مهمترین عامل در کیفیت پایین پروتیین های سویا می باشد. در این تحقیق، تغییرات ژنتیکی حاصل از اشعه گاما روی پروتیین های ضدتغذیه ای رقم هیل، در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، در سال 1386 و 1387 مورد ارزیابی قرار گرفت. در نسل m1 همه گیاهان برداشت و در نسل بعد بصورت بوته به ردیف کشت شدند. در نسل m2 تنوع زیادی برای صفات مورفولوژیک مانند، ارتفاع گیاه، شکل برگ، رنگ گل، عقیمی و دیررسی یا زودرسی مشاهده گردید، که از بین آنها گیاهان موتانت با صفات مورفولوژیک مطلوب انتخاب شدند. بررسی پروتیین های هر یک از این گیاهان موتانت، با استفاده از تکنیک sds-page نشان داد که گیاه موتانتm-107 فاقد پروتیین ضدتغذیه ای لکتین و لاین موتانت m-729 فاقد پروتیین های ضدتغذیه ای لکتین و لیپواکسیژناز می باشد. این دو گیاه موتانت، با وجود عدم حضور یک یا چند زیرواحد پروتیینی، تغییرات معنی داری از لحاظ محتوی پروتیین و روغن از خود نشان ندادند. دو گیاه موتانت به دست آمده از این تحقیق می توانند لاین های ارزشمندی در جهت اصلاح و بهبود پروتیین های سویا باشند.