ارزیابی شاخص های بیوشیمیایی در معرفی ژنوتیپ های برتر چغندرقند (Beta Vulgaris L.) تحت تنش کم آبی

کمبود آب یکی از مشکلات اساسی در کاهش تولید محصولات کشاورزی می باشد. در ایران به دلیل شرایط آب و هوایی خشک و نیمه خشک شناسایی ژنوتیپ های متحمل به تنش کم آبی دارای اهمیت زیادی می باشد. در همین راستا این پژوهش در دانشگاه تبریز در سال 1398 با بررسی اثر تنش کم آبی بر روی 10 ژنوتیپ چغندرقند به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا درآمد. فاکتور اصلی شامل دو سطح آبیاری (مطلوب و کم آبی) و فاکتور فرعی شامل 10 ژنوتیپ چغندرقند بود. در این آزمایش بذرهای چغندرقند داخل لوله های پلیکا (pvc) کاشته شدند. صفات مورد ارزیابی شامل مالون دی آلدئید، هیدروژن پراکسید، پرولین، کلروفیل a و b، کاروتنوئید و قندهای محلول بودند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس اثر آبیاری، ژنوتیپ و اثر متقابل ژنوتیپ × آبیاری برای تمامی صفات در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. تنش کم آبی باعث کاهش صفات کلروفیل a، b و کاروتنوئید شد. همچنین تنش کم آبی باعث افزایش صفات مالون دی آلدئید، هیدروژن پراکسید، پرولین و قندهای محلول شده است. بر اساس شاخص های مالون دی آلدئید، هیدروژن پرکسید و پرولین ژنوتیپ شماره 5 به عنوان ژنوتیپ متحمل شناسایی شد. بر اساس شاخص های کلروفیل a، b، کاروتنوئید و قندهای محلول ژنوتیپ شماره 10به عنوان ژنوتیپ متحمل به تنش کم آبی شناسایی شد. با توجه به زمینه تحمل ژنوتیپ شماره 10 به تنش شوری، شاخص های کلروفیلی و قندهای محلول را می توان در انتخاب ژنوتیپ های متحمل به تنش کم آبی مورد استفاده قرار داد.

Evaluation of Biochemical Indices to Introduce Superior Genotypes of Sugar Beet (Beta Vulgaris L.) under Water Deficit Stress

Water deficit is one of the main problems in reducing agricultural production. Due to arid and semiarid climatic conditions, identifying genotypes tolerant to water deficit stress is of great importance in Iran. In this regard, this study was conducted at the University of Tabriz in 2019 by investigating the effect of water deficit stress on ten sugar beet genotypes in split plots based on randomized complete blocks design in three replications. The main factor consisted of two irrigation levels (optimal and water deficit), and the subfactor included ten sugar beet genotypes. In this experiment, we planted sugar beet seeds in PVC tubes. The evaluated traits included malondialdehyde, hydrogen peroxide, proline content, chlorophyll a and b, carotenoids, and soluble sugars. Based on the analysis of variance, the effect of irrigation, genotype, and irrigation interaction × genotype for all traits was significant at the probability level of one percent. Water deficit stress reduced chlorophyll a, b, and carotenoid traits. Water deficit stress also increases the properties of malondialdehyde, hydrogen peroxide, proline content, and soluble sugars. The genotype of number five was identified as a tolerant genotype based on malondialdehyde, hydrogen peroxide, and proline content indices. Based on chlorophyll a, b, carotenoid, and soluble sugars indices, The genotype of number ten was identified as a genotype tolerant to water deficit stress. Due to the tolerance of genotype No. 10 to salinity stress, chlorophyll indices and soluble sugars can be used to select genotypes tolerant to water deficit stress.