ارزیابی برخی خصوصیات بیوشیمیایی و آنتی اکسیدانتی اکوتیپ های گیاه دارویی رازیانه (Foeniculum Vulgare L.) تحت تاثیر تنش خشکی

تنش خشکی مهم‌ترین عامل غیر زنده محدودکننده رشد گیاهان در مناطق خشک و نیمه خشک است. در این مطالعه، تاثیر سطوح مختلف تنش خشکی بر محتوای پروتئین، پرولین، قندهای محلول و فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدانی پلی فنل اکسیداز و پراکسیداز در رازیانه (foeniculum vulgare l.) مورد بررسی قرار گرفت. ده اکوتیپ رازیانه در دو سطح تنش شامل شاهد (نگهداری با آبیاری منظم در حد ظرفیت زراعی) و تنش خشکی (آبیاری در 40 درصد ظرفیت مزرعه) در یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین اکوتیپ های رازیانه از نظر تمامی صفات به غیر از پرولین اختلاف معنی داری وجود دارد. هم چنین تنش خشکی بر تمام صفات مورد مطالعه تاثیر معنی‌داری داشت. فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی پلی‌فنل اکسیداز و پراکسیداز در برگ‌های هر 10 اکوتیپ در شرایط استرس افزایش یافت. میزان قند محلول و پرولین در اکثر اکوتیپ‌ها کاهش معنی‌داری را در سطح تنش خشکی (آبیاری با 40 درصد ظرفیت مزرعه) نشان داد. میزان پروتئین کل نیز در تمام اکوتیپ‌های مورد مطالعه در سطح تنش خشکی کاهش معنی‌داری نشان داد. نتایج رتبه‌بندی اکوتیپ‌ها با استفاده از روش siig نشان داد که اکوتیپ‌های خورشیدآباد و تتماج بیشترین میزان siig را نسبت به سایر اکوتیپ‌ها داشتند و این اکوتیپ ها به عنوان متحمل‌ترین اکوتیپ‌ها به تنش خشکی شناخته شده‌اند. اکوتیپ‌های شیروان، قاضی انتپ و ازمیر نیز به ترتیب به عنوان حساس‌ترین اکوتیپ‌های به تنش خشکی شناخته شدند. نتایج رتبه‌بندی اکوتیپ ها بر اساس شاخص siig مطابقت کامل با نتایج حاصل از تجزیه خوشه‌ای بر اساس شاخص تحمل ti داشت.

Evaluation of Biochemical and Antioxidant Characters in Fennel (Foeniculum Vulgare) Ecotypes under Drought Stress

Drought stress is the most important abiotic factor limiting growth in arid and semiarid regions. In this study, the effects of different levels of drought stress on protein content, proline, soluble sugars and the activities of antioxidant enzymes polyphenol oxidase and peroxidase were studied in fennel (Foeniculum vulgare L.). Ten fennel ecotypes were subjected to two levels of water stress including control (maintained by regular watering at or close to field capacity) and drought stress (irrigation at 40% field capacity), in a factorial experiment based on a completely randomized design with three replications. Results of the analysis of variance showed significant differences between the ecotypes for all measured traits except proline. Also, drought stress had a significant effect on all the studied traits. The activities of antioxidant enzymes polyphenol oxidase and peroxidase increased in the leaves of all ten ecotypes at stress conditions. Soluble sugar and proline content in most ecotypes showed a significant increase at drought stress level (irrigation at 40% field capacity). Total protein content in all studied ecotypes showed a significant decrease at drought stress level. The results of ecotypes rating using SIIG method showed that ecotypes Khorshidabad and Tatmaj had the highest SIIG in comparison with other ecotypes and these ecotypes were identified as the most tolerant ecotypes. The ecotypes Shirvan, GhaziAntpet and Izmir were also identified as the most sensitive ecotypes to drought, respectively. Results of ecotypes ranking based on SIIG index had full compliance with the results of cluster analysis based on Ti tolerance index.