اولویت‌‌بندی نواحی شهری به منظور تاسیس ایستگاه‌های آتش‌نشانی

اولویت‌‌بندی نواحی شهری به منظور تاسیس ایستگاه‌های آتش‌نشانی (مطالعه موردی: شهر خرم‌دره)ابوالفضل قنبری1، علی زلفی21- نویسنده‌ مسیول: استادیار گروه پژوهش‌های جغرافیای دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.email:a_ghanbari@tabrizu.ac.ir2- کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.دریافت: 21/7/92 پذیرش: 15/2/93چکیدهمقدمه: امروزه یکی از دل‌مشغولی‌های برنامه‌‌ریزان در فضاهای شهری طراحی و مکان‌یابی مناسب و مطلوب فضاهای خدماتی است و یکی از این خدمات که تامین بخشی از امنیت شهر را بر عهده دارد، ایستگاه‌های آتش‌نشانی است. برای بهبود ارایه خدمات ایستگاه‌های آتش‌نشانی، شناسایی و اولویت‌بندی نواحی شهری برای ایجاد ایستگاه‌های آتش‌نشانی در تمامی محدوده شهر به منظور خدمات‌رسانی ضرورت می‌یابد. روش‌: در این پژوهش با استفاده از مدل‌های ویکور و تاپسیس و معیارهایی از قبیل دسترسی به شبکه‌ ارتباطی، جمعیت تحت پوشش، واحدهای مسکونی، تجاری، صنعتی، مساحت تحت پوشش، آموزشی، اداری، فرهنگی و حمل و نقل، به اولویت‌بندی نواحی شهری خرم‌دره برای ایجاد ایستگاه‌های آتش‌نشانی اقدام شده است. روش پژوهش تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی و نوع تحقیق کاربردی است. یافته‌ها: در وضعیت کالبدی و جمعیتی شهر خرم‌دره و همچنین اولویت‌بندی پیشنهادی مشخص شد که نتایج مدل ویکور نسبت به مدل تاپسیس ارزش بالاتری دارند و با واقعیت‌های عینی شهر خرم‌دره بیشتر منطبق است.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق در هر دو مدل، ناحیه‌ 3 شهر خرم‌دره بیشترین ضرورت و ناحیه‌ 2 در مدل ویکور و ناحیه‌ 5 در مدل تاپسیس کمترین ضرورت برای ایجاد ایستگاه آتش‌نشانی را دارند.کلمات کلیدی: اولویت‌بندی، آتش‌نشانی، ویکور، تاپسیس، تحلیل سلسله‌ مراتبی، خرم‌دره.