vulnerability analysis of urban texture in earthquakes: a case study of district 2 of tabriz city

Introduction: natural disasters are known as one of the most important factors in the destruction of human settlements. one of the key concerns for urban planners is examining how natural disasters affect human settlements, particularly cities. earthquake is one of these natural disasters that has always threatened human settlements and can cause a lot of damage and casualties in a short period. therefore, this study aimed to assess the vulnerability of settlements in district 2 of tabriz, iran, against earthquakes. methods: this applied research was conducted based on a descriptive-analytical approach. the primary data of existing documents and maps were collected from related organizations. the analytical hierarchy process model and geographic information system software were used for data analysis. findings: to determine the vulnerability of the texture of district 2 of tabriz, such indicators as the distance from the fault, slope percentage, groundwater levels, building age, building materials, building quality, building density, number of floors, plot area, and land use were employed. conclusion: according to the results, 35% of the region was in the high-risk and 25% in the very high-risk areas. in general, it can be said that most of the region (i.e. 60%) was in the area with a high risk of earthquake, and the area with very high risk was mostly in the northern parts of the region, while the southeastern parts of the region were located in low-risk areas.

vulnerability analysis of urban texture in earthquakes: a case study of district 2 of tabriz city

 مقدمه: مخاطرات  طبیعی یکی از مهمترین عوامل انهدامی سکونتگاه های انسانی شناخته شده­اند. بررسی آثار سوانح طبیعی بر سکونتگا­ههای انسانی، بویژه شهرها از جمله مسائل مهم مورد توجه برنامه ریزان شهری است. زلزله یکی از این خطرات طبیعی است که همواره سکونتگاه­های بشری را مورد تهدید قرار می­دهد و در مدت کوتاهی می تواند خسارات و تلفات زیادی را بر جای بگذارد. این پژوهش با در نظر گرفتن معیارهای مرتبط با میزان آسیب­پذیری ناشی از زلزله در منطقه دو تبریز پرداخته است.روش تحقیق: نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی است. روش جمع آوری داد ه­های اولیه اسناد و نقشه­ های موجود که از سازمان­ های مرتبط جمع آوری شده است. و برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل ahp  و نرم افزار  gis استفاده شده است.یافته ها:  به منظور آسیب پذیری بافت منطقه دو شهر تبریز از شاخص هایی چون فاصله از گسل، درصد شیب، سطح ایستایی آب،  قدمت بنا، مصالح ساختمان، کیفیت ساختمان، تراکم ساختمان، تعداد طبقات، مساحت قطعات و کاربری اراضی استفاده شده است.  نتایج: نتایج پژوهش نشان می­دهد 35 درصد مساحت منطقه در محدوده با خطر بالا و 25 درصد در محدوده با خطر بسیار بالا قرار دارد. در مجموع می­توان گفت بخش اعظم منطقه یعنی 60 درصد مساحت آن در محدوده با خطر بالای زلزله قرار دارد و پراکنش مناطق با خطر بسیار بالا اکثرا در قسمت های شمالی منطقه و مناطق با خطر پایین در قسمت های جنوب شرقی منطقه قرار دارد.