بررسی تاثیر رهبری آزادمنشانه بر مدیریت بحران با تاکید بر آموزش و بهسازی کارکنان(مطالعۀ موردی: جمعیت هلال‌احمر استان آذربایجان غربی)

مقدمه: هر بحرانی به مدیریت و رهبری نیاز دارد و یکی از انواع سبک های رهبری، رهبری آزادمنشانه است که تلاش می کند تا با ظهور هم زمان، رشد تخصصی کارکنان و بهبود کاری را افزایش داده و از طریق ترکیب گروه های کاری و اجتماعی، مشارکت و تصمیم گیری و رفتار اخلاقی و دلسوزانه به توسعۀ سازمان کمک کند. یکی از این مولفه ها، آموزش و بهسازی است. آموزش بر تعالی تمرکز دارد و با دانش، مهارت ها و نگرشی ارتباط دارد که افراد به آن نیاز دارند تا شغل فعلی خود را به شیوۀ معمول و با سطح مسئولیت های موجود انجام دهند. در این پژوهش، بررسی تاثیر رهبری آزادمنشانه بر مدیریت بحران با تاکید بر آموزش و بهسازی کارکنان در شعب جمعیت هلال احمر استان آذربایجان غربی بررسی می شود. روش : پژوهش حاضر از نوع توصیفی کاربردی و جامعۀ آماری نیز تمامی کارکنان شعب جمعیت هلال احمر استان آذربایجان غربی (262 نفر) می باشند که از این تعداد 159 نفر طبق فرمول کوکران به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامۀ محقق ساخته رهبری آزادمنشانه، آموزش و بهسازی کارکنان و مدیریت بحران استفاده شد. برای تعیین روایی و اعتبار پرسشنامه از روایی سازه ای و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. داده ها، با بهره گیری از شیوه های آمار توصیفی از قبیل فراوانی، فراوانی تجمعی و نسبی و میانگین اطلاعات تحلیل شدند. در بخش آمار استنباطی نیز از آزمون تحلیل واریانس چند متغیرۀ مانوا و ضریب همبستگی رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها: براساس یافته ها، روابط بین متغیرهایی چون تفکر سیستمی، دستیابی به اهداف، کمک به افراد و تیم ها، نمونه ای برای دیگران، آزادی بخشیدن، تشویق و حمایت ها، روابط بر پایه اعتماد و مدیریت بحران با آموزش و بهسازی کارکنان معنا دارست. نتیجه گیری: با توجه به نتایج، بین مولفه های رهبری آزادمنشانه، آزادی بخشیدن بیشترین تاثیر را بر مدیریت بحران با تاکید بر آموزش و بهسازی کارکنان دارد. در ادامه، مولفه های نمونه ای برای دیگران، دستیابی به اهداف، روابط بر پایه اعتماد و کمک به افراد و تیم ها به ترتیب بیشترین مقدار بتا و بیشترین تاثیر را بر مدیریت بحران دارند.