کاربرد مدل شبیه‌سازی- بهینه‌سازی برای کنترل سطح آب زیرزمینی در پروژه‌های عمرانی بررسی موردی: شبکه مترو تبریز

بالازدگی سطح آب زیرزمینی یکی از شرایط بحرانی در مدیریت سفره‌های آب زیرزمینی به ویژه زمانی که هدف احداث سازه‌ای در محیط متخلخل است. از آنجا که در محدوده مترو شهر تبریز سطح آب زیرزمینی بالاست، بنابراین پایین آوردن سطح آب زیرزمینی در یک افق زمانی کوتاه مدت، یکی از هدف‌های برنامه‌ریزان آب زیرزمینی در این شهر است. در این پژوهش، از مدل تلفیقی شبیه‌سازی و بهینه‌سازی gwm برای کاهش سطح آب زیرزمینی استفاده شد. برای اینکه برنامه مدیریتی، قابل اجرا برای بخش‌های اجرایی و مردم باشد، نواحی اطراف مسیر مترو به 8 شبکه مدیریتی (1، 2، ...، 8) تقسیم و 37 مکان برای حفاری چاه جدید درنظر گرفته شد. نتایج نشان داد که با اضافه برداشت از 6 شبکه مدیریتی و همچنین با حفاری و برداشت 13 چاه جدید در اطراف مسیر مترو می‌توان سطح آب زیرزمینی را در افق زمانی سه ساله به زیرکف تونل مترو رساند.