پهنه‌بندی شمال غرب کشور براساس نسبت بارش بر تبخیر و تعرق با روش‌های تجزیه به مولفه‌های اصلی و وارد

منطقه‌بندی متغیرهای اقلیمی و هیدرولوژیکی یکی از نیازهای اولیه در برنامه‌ریزی بهینه منابع آب است. بدین منظور برای پهنه‌بندی شمال غرب کشور بر مبنای نسبت بارش بر تبخیر و تعرق در جهت بررسی قابلیت کشت دیم، با به کارگیری پارامترهای اقلیمی 22 ایستگاه همدیدی و اقلیم‌شناسی برای دوره آماری 2000 تا 2006، میانگین تبخیر و تعرق با کاربرد روش فایو- پنمن- مانتیث تعیین و با استفاده از مقادیر بارش ماهانه، نسبت بارش به تبخیر و تعرق نیز به دست آمد. سپس با از روش تجزیه به مولفه‌های اصلی و شش مولفه اصلی انتخابی چرخش یافته، که دربرگیرنده 1/74 درصد از واریانس داده‌ها بودند، 6 ناحیه همگن از نظر پارامتر نسبت بارش به تبخیر و تعرق معرفی شد که ناحیه دوم با میانگین بارش به تبخیر و تعرق برابر 5/0، دارای اولویت بالاتر از نظر کشت دیم بوده و با به کارگیری روش وارد و ترسیم دندروگرام، 2 پهنه همگن به دست آمدند که در فصل پاییز، ناحیه دوم با میانگین بارش به تبخیر و تعرق 41/0 و در فصل بهار ناحیه اول با مقدار 59/0 برای پارامتر مذکور در اولویت کشت دیم قرار گرفتند. با روش آماره s تست همگنی خوشه‌ها انجام شد که در سطح 5 درصد معنی‌دار بوده و درنهایت با انجام تست f بین انحراف معیار پهنه‌ها در روش وارد به معنی‌داری اختلاف بین آن‌ها رسیده به طوری که نسبت انحراف معیار معادل 68/2، بزرگ‌تر از مقدار بحرانی معادل 57/2 به دست آمد، درنتیجه در خصوص کیفیت تفکیک پهنه‌ها و گسترش اطلاعات خوشه‌بندی، روش وارد انتخاب شد.