جداسازی جیوه از محیط آبی با استفاده از کامپوزیت پلی‌آنیلین و پلی‌وینیل الکل

در این پژوهش کامپوزیت پلی‌آنیلین و پلی‌وینیل الکل برای جداسازی جیوه از محیط‌های آبی استفاده شده است. آزمایش‌ها به‌صورت رآکتور ناپیوسته انجام شده‌اند و پارامترهایی چون زمان تماس کامپوزیت با محیط آبی، ph محلول و غلظت کامپوزیت بررسی شده‌اند. نتایج این پژوهش نشان از آن است که پلی‌آنیلین و کامپوزیت‌های آن با پلی‌وینیل الکل عملکرد مطلوبی در حذف جیوه داشته و درصد حذف جیوه توسط پلی‌آنیلین و کامپوزیت‌های آن بالاتر از کربن فعال است. همچنین نتایج این پژوهش نشان می‌دهد پلی‌وینیل الکل توانسته است به‌عنوان یک ماده افزودنی و سورفاکتنت بر راندمان عملکرد پلی‌آنیلین سنتز شده تاثیر مثبت گذاشته و ظرفیت حذف جیوه را در پلی‌آنیلین‌ بالاتر ببرد. مقدار مصرف پلی‌وینیل الکل در سنتز کامپوزیت بسیار مهم بوده و غلظت بهینه حذف جیوه در دوز 2 گرم بر لیتر پلی‌وینیل الکل با راندمان 96 درصد حذف جیوه به دست آمد. بررسی پارامترهای مختلف جذب سطحی جیوه برای کامپوزیت پلی‌آنیلین و پلی‌وینیل الکل بیانگر آن است که بهترین ph برای جذب جیوه در محدوده 5 تا 6 و زمان تماس بهینه برابر 20 دقیقه است. با مصرف 20 گرم بر لیتر از این کامپوزیت درph و زمان تماس بهینه می‌توان تا 9/99 درصد جیوه را از محلول 35 میلی‌گرم بر لیتر جدا کرد.