مقایسه روش‌های تعیین دمای آستانه و مناطق پتانسیل ریزش برف در حوضه‌های آبریز کرخه، دز، کارون و مارون

دمای آستانه ریزش برف از جمله عوامل موثر در تعیین نوع و میزان بارش در حوضه‌های کوهستانی محسوب می‌شود. در این مقاله، با استفاده از داده‌های متوسط روزانه دما و مشاهدات نوع بارش و مقدار برف و باران، دمای آستانه و سطوح پتانسیل ریزش برف در 18 ایستگاه سینوپتیک حوضه‌های کرخه، دز، کارون و مارون تعیین و الگوی تغییرات آن به‌صورت مکانی و زمانی مشخص شد. نتایج نشان داد که میانگین دمای آستانه ریزش برف برای کل منطقه و کلیه ماه‌ها حدود ?c4/2 است. همچنین بررسی ماهانه دمای آستانه ریزش برف نشان از وقوع بیشترین مقدار دمای آستانه (?c8/2) در بهمن ماه است. با توجه به آمار ایستگاه‌های برف‌سنجی منطقه، بهمن ماه برف‌گیرترین ماه سال است. بررسی روابط دمای آستانه بیانگر عدم ارتباط این کمیت با ارتفاع بوده اما تا حدودی با طول و عرض جغرافیایی وابستگی نشان می‌دهد. با استفاده از کمیت‌های دمای آستانه ریزش و ذوب برف و نقشه‌های هم دمای ماهانه، ‌سطوح پتانسیل تحت ریزش، ذوب و استقرار برف به تفکیک ماه‌های مختلف برای حوضه‌ها تهیه شد. سپس روند تغییرات مکانی مناطق زیر پوشش و ذوب برف ماهانه در گام‌های ارتفاعی 250 متری برای هر حوضه در سامانه اطلاعات جغرافیایی gis تعیین شد.