انتخاب بهترین سناریوی تخصیص منابع آب حوضه کارون با استفاده از روش‌های تصمیم‌گیری اجتماعی

کمبود آب در ایران یکی از عوامل محدود کننده اصلی توسعه فعالیت‌های اقتصادی در دهه‌های آینده به شمار می‌رود، به همین دلیل دستیابی به تعادل نسبی در زمینه عرضه و مصرف آب یک اصل اساسی و ضروری است. در این پژوهش مدیریت در تخصیص منابع آب حوضه آبریز کارون با دیدگاه حل اختلاف مورد بررسی قرار گرفته است. با استفاده از مدل‌ برنامه‌ریزی مادسیم و با بررسی هفت سناریو، عملکرد مدل شبیه‌سازی و ارزیابی شد و سپس از روش‌های رفع اختلاف مانند رویکرد انتخاب اجتماعی بر پایه رای‌گیری سناریوها برای انتخاب بهترین استفاده شد. سناریوی 4 با امتیاز 7 در روش کاندورست، 44 در روش نمره‌دهی بردا و کسب آرا به‌عنوان سناریوی برتر انتخاب شد. همچنین از شاخص پایداری در رفتار که در جستجوی گزینه‌ای با کمترین میزان ناعدالتی بین صاحبان سود است، برای ارزیابی دوباره و انتخاب بهترین سناریو استفاده شده است. در انتها سناریوی چهار شامل بهره‌برداری از طرح‌های مطالعاتی به همراه مدیریت تقاضا و طرح‌های تعادل‌بخشی آبخوان‌ها با شاخص 18/1 انتخاب شد. میزان شاخص پایداری حداقل این سناریو در مقایسه با سایر سناریوها نشان‌ دهنده وجود کمترین سطح نارضایتی‌ها بین صاحبان سود در این سناریو در مقایسه با سایر سناریوها است.