ارزیابی کارایی مدل‌های برآورد بار رسوبی معلق در شمال و غرب ایران (مطالعه موردی: رودخانه‌های قره‌سو و تجن)

در بسیاری از رودخانه‌های کشور فقط در تعدادی از روزهای سال دبی و غلظت رسوب معلق اندازه‌گیری می‌شود. به همین دلیل به کارگیری روش‌هایی که قابلیت تخمین و پیش‌بینی رسوب را با استفاده از داده‌های کم و ناقص دارا باشند، اجتناب‌ناپذیر است. این پژوهش برای مقایسه کارایی برخی روش‌های دسته‌بندی داده در تهیه منحنی سنجه‌رسوب و 6 روش هیدرولوژیکی برآورد بار رسوبی معلق در دو ایستگاه هیدرومتری در دو منطقه اقلیمی متفاوت در غرب و شمال ایران (قورباغستان در رودخانه قره‌سو و کردخیل در رودخانه تجن) انجام شد. نتایج نشان داد که مقدار رسوب معلق تخمینی در روش‌های منحنی سنجه معمولی، smearing و (در حالت روش کلی و سال پر‌آب و کم‌آب) در ایستگاه قورباغستان کمتر از مقدار مشاهده‌ای بوده و در روش‌های cf1، cf2، fao و (در حالت فصول هیدرواقلیمی، فصول اصلی و روش ترکیبی) بیشتر از مقادیر مشاهده‌ای بوده است در حالیکه در ایستگاه کردخیل به طور تقریبی در تمامی حالت‌های تفکیک داده‌ها بجز مدل fao نتایج تمامی مدل‌های مورد بررسی کمتر از مقادیر مشاهده‌ای بوده است.