بررسی آزمایشگاهی موقعیت سازه سرریز- دریچه استوانه‌ای در راستای عمود بر جریان بر روی ضریب دبی جریان

یکی از انواع مدل‌های سازه ترکیبی، سرریز- دریچه استوانه‌ای است که دارای ویژگی‌هایی ازجمله هزینه کم، طراحی آسان، راحتی ساخت و ضریب دبی بالا است. در این مطالعه به بررسی آزمایشگاهی موقعیت قرارگیری سازه استوانه‌ای در راستای عمود بر جریان بر روی ضریب دبی عبوری از سازه پرداخته شده است. آزمایش‌ها در فلومی به طول 5/7 متر و عرض 40 سانتی‌متر و با استفاده از مدل‌های استوانه‌ای از جنس لوله پلاستیکی با قطرهای 50، 75، 110 و 125 میلی‌متر انجام شده است. طراحی آزمایش‌ها با میزان بازشدگی‌های مختلف از صفر تا 60 میلی‌متر (رسیدن به دریچه استوانه‌ای با توجه به قطر و دبی موجود) انجام شده است. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین ضریب دبی به‌ترتیب در سازه‌های سرریز استوانه‌ای و دریچه استوانه‌ای مشاهده شده است. همچنین با تبدیل سازه از سرریز- دریچه استوانه‌ای به دریچه استوانه‌ای کاهش سریعی در مقادیر پارامترهای بدون‌بعد نسبت عمق آب بالادست به قطر سازه ( ) و نسبت تفاضل عمق آب بالادست و پایین‌دست به قطر سازه ( ) حاصل شده است، که این روند ناشی از کاهش میزان پس‌زدگی آب و کاهش چشمگیر است. همچنین افزایش قطر سازه موجب کاهش ضریب دبی شده که در این رابطه برازش‌های تجربی برای به کمیت درآوردن رفتار ضریب دبی ارایه شده است.