مقایسه روش‌های شیب و انحنا برای برآورد حداقل جریان زیست‌محیطی رودخانه به روش هیدرولیکی

برآورد و تخصیص جریان زیست‌محیطی، موثرترین رویکرد برای جلوگیری از اثرات منفی تنظیم جریان‌های سطحی بر اکوسیستم‌ها است. روش محیط خیس شده از روش‌های مفید در این زمینه است. آنچه در این روش مهم است، تعیین نقطه بحرانی در منحنی دبی- محیط خیس شده است که همچنان ابهاماتی دارد. در این مقاله حداقل جریان زیست‌محیطی رودخانه خیرآباد با متوسط جریان سالانه (aaf) 34 مترمکعب بر ثانیه با روش محیط خیس شده براساس دو روش شیب و انحنا برای تعیین نقطه بحرانی محاسبه شده است. نتایج نشان می‌دهد روش شیب همواره مقدار بیشتری نسبت به روش انحنا به دست می‌دهند. نتایج روش‌های شیب و انحنا به طور متوسط به‌ترتیب جریانی برابر با 2/5 و 0/2 متر‌مکعب بر ثانیه را به دست دادند. با مقایسه نتایج حاصل از دو روش با محدوده قابل قبول جدول تنانت (aaf 10-30%) مشخص شد که نتایج روش شیب (aaf 3/15%) در این محدوده قرار می‌گیرد ولی نتایج روش انحنا (aaf 6%) خارج از محدوده قابل قبول است. با توجه به این نتایج روش انحنا نمی‌تواند انتخابی مناسب برای تعیین نقطه بحرانی در منحنی باشد و در این زمینه روش شیب مقادیر قابل قبولی درپی دارد.