مطالعه اثر جریان رودخانه بر آبگیری زیرسطحی بدون دیوار آب‌بند انتهایی از بستر رودخانه‌های آبرفتی

کمبود آب در مناطق خشک و نیمه‌خشک، ارایه شیوه‌های تامین آب از منابع در دسترس که تاکنون کمتر بدان توجه شده است را مهم‌تر کرده است. بهره‌برداری از جریان‌های زیر‌سطحی رودخانه‌ها با استفاده از سدهای زیرزمینی و آبگیر زیرسطحی از جمله مواردی است که در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. نمونه‌هایی از آن در عمل مورد استفاده قرار گرفته است، ولی عملکرد این نوع آبگیر در آبدهی‌های مختلف رودخانه و محیط‌های متخلخل متفاوت ارزیابی نشده است. از این‌رو برای بررسی این عوامل بر میزان جریان انحرافی از بستر رودخانه، یک مدل آزمایشگاهی ساخته شده و آزمایش‌های لازم انجام شد. نتایج نشان می‌دهد با افزایش دبی ورودی میزان جریان انحرافی از محیط متخلخل در ابتدا افزایش و به تدریج به یک مقدار ثابتی می‌رسد. اندازه ذرات محیط متخلخل بر میزان جریان انحرافی تاثیر زیادی داشته به طوری که با افزایش اندازه ذرات، جریان انحرافی روند افزایشی نشان می‌دهد. نتایج نشان می‌دهد بدون حضور دیوار آب‌بند راندمان آبگیری 40 درصد کاهش می‌یابد. همچنین با استفاده از نتایج آنالیز ابعادی و آزمایشگاهی رابطه‌ای برای تعیین میزان جریان انحرافی ارایه شد.