بررسی شوری آب‌های زیرزمینی دشت گیلان با توجه به پارامترهای شوری موثر و بالقوه

منابع آب زیرزمینی در کنار آب سطحی تامین کننده‌ نیاز بخش‌های شهری، صنعت و کشاورزی است که علاوه‌ بر کمیت، کیفیت آن‌ها نیز باید بررسی شود. شوری یکی از مهم‌ترین پارامترهایی است که برای ارزیابی کیفیت آب‌های زیرزمینی در نظر گرفته می‌شود. از پارامترهای ارزیابی شوری، شوری موثر (es) و شوری بالقوه (ps) است. هدف از این تحقیق، شناسایی مناطقی از آبخوان دشت گیلان با میزان ریسک شوری مشخص برای مصارف کشاورزی است. بدین منظور، نمونه آب 130 حلقه چاه شبکه پایش آب‌های زیرزمینی شرکت آب منطقه‌ای گیلان در شهریور ماه سال 1388 جمع‌آوری و غلظت یون‌های کلسیم، منیزیم، سولفات، کلر، کربنات، بی‌کربنات همچنین هدایت الکتریکی آن‌ها اندازه‌گیری و مقادیر شوری موثر و شوری بالقوه محاسبه شد. تجزیه و تحلیل ژیواستاتیستیک داده‌ها با نرم‌افزار gs+ انجام شد. با نرم‌افزار arcgis نقشه‌های پهنه‌بندی مربوط به ریسک شوری آب‌های زیرزمینی ترسیم شد. مناطق مختلف از نظر شوری آب‌های زیرزمینی برای آبیاری تعیین وضعیت شدند. در مناطق مرکزی متمایل به شرق، شامل شهرهای رشت، آستانه و لاهیجان از نظر ریسک شوری (شوری موثر و بالقوه) در محدوده‌ متوسط، یعنی سه تا پانزده میلی‌مول بر لیتر قرار دارند که هشداری برای ادامه برداشت بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی است.