نوسان زمانی الگوهای تغییرات مکانی شوری و جامدات معلق در آبخوان شهرکرد و پیامدهای آن برای آبیاری قطره‌ای

آب زیرزمینی دشت شهرکرد فقط منبع مهم آب برای مصارف مختلف در دشت شهرکرد است. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات زمانی و تغییرات مکانی ec (هدایت الکتریکی)، tds (کل جامدات حل ‏شده)، tss (کل جامدات معلق) و کدورت در آب زیرزمینی شهرکرد بود. در این مطالعه از 97 حلقه چاه در خرداد، تیر، شهریور و آبان 1389نمونه‌برداری شد. نتایج نشان داد که میانگین ec در خرداد و تیر نزدیک به هم و حدود ?s/cm 530 بود و تا آبان به حدود ?s/cm 370 کاهش یافت (05/0p < ). میانگین tds در خرداد mg/l 400 بود که از tds در سه زمان دیگر (حدود mg/l 300) بیشتر بود (05/0p < ). میانگین tss طی زمان دارای روند کاهشی بود (05/0p < ). بر اساس میانگین‌های ec و tds آب زیرزمینی شهرکرد برای شرب و آبیاری کیفیت مناسبی داشت. مدل واریوگرام مناسب برای ec و tds در چهار زمان مورد مطالعه گوسی و مدل واریوگرام مناسب برای tss گاهی کروی و گاهی نمایی بود. پهنه‌بندی‌ها نشان داد در اکثر زمان‌ها در نیمه جنوبی دشت غلظت املاح حل ‏شده و معلق بیشترین است. کیفیت آب در همه زمان‌ها از لحاظ میانگین tds برای آبیاری قطره‌ای نیز مناسب بود. این در حالی بود که در اکثر اوقات میانگین tss آب را در گروه متوسط برای گرفتگی قطره‌چکان‌ها قرار داد.