کمّی‌سازی پارامترهای نفوذ آب به خاک با استفاده از مقیاس‌سازی

برای کمّی‌سازی و آنالیز تغییرپذیری پارامترهای نفوذ آب به خاک در یک پهنه وسیع، در چهار هزار هکتار از اراضی دشت کوار شیراز و در 161 سایت در یک شبکه منظم 500×500 متری، نفوذ آب به خاک با استفاده از استوانه‌های دوگانه اندازه‌گیری شد. داده‌های حاصله به سه مدل نفوذ آب به خاک برازش داده شد. مدل دو پارامتری فیلیپ با بالاترین ضریب تبیین به عنوان بهترین مدل انتخاب شد. سرعت نفوذ پایه با میانگین 69/6، از 11/1 تا 11/31 سانتی‌متر بر ساعت متغیر بود. ضریب جذبی و انتقالی مدل فوق تغییرات گسترده‌ای داشت. این دو پارامتر به ترتیب بر اساس عامل مقیاس‌سازی s? و a? محاسبه شد و داده‌های نفوذ آب به خاک مقیاس‌بندی شد. مقیاس‌سازی حاصله از a?، بهتر از مقیاس‌سازی s? بود. سپس فاکتور مقیاس‌سازی بهینه (opt?) با روش حداقل مربعات به دست آمد. فاکتورهای مقیاس‌سازی بر اساس میانگین حسابی، هندسی و هارمونی s? و a?، نیز برای مقیاس‌سازی محاسبه شدند. نتایج نشان داد مقیاس‌بندی داده‌های نفوذ آب به خاک بر اساس فاکتور مقیاس‌‌سازی opt? و فاکتورهای مقیاس‌سازی حاصل از میانگین هارمونی s? و a? بهتر از دیگر فاکتورهای مقیاس‌سازی بودند.