تدوین استراتژی‌ و برنامه‌ریزی برای استفاده از ظرفیت‌های سازه آبی قنات‌ در بافت شهری (مطالعه موردی: قنات سنگلج در تهران)

قنات، سازه‌ای بومی برای استحصال آب‌های زیرزمینی است که از حدود 3000 سال پیش در ایران کاربرد داشته است. کلانشهر تهران بیش از 600 رشته قنات دارد که قنات سنگلج، یکی از قدیمی‌ترین آنها است و در مرکز شهر واقع است. در این مقاله سعی برآن است تا راهکارهایی جهت احیا و باززنده‌سازی رشته قنات مذکور به عنوان الگویی در راستای مدیریت پایدار آب و استفاده از ظرفیت‌های قنوات در بافت شهری ارایه شود. در این رابطه ابتدا به پایش و اندازه‌گیری کلیه متغیرهای کیفی آب پرداخته شده که نتایج، حاکی از آلوده بودن آب قنات سنگلج و وجود عوامل تهدیدکننده بسیار است. سپس با روش تحلیلی- کاربردی swot برنامه‌ریزی و تدوین استراتژی‌ها انجام شده و با استفاده از روش qspm، استراتژی‌ها، اولویت‌بندی شده‌اند. طرح احیا نهایی قنات سنگلج براساس استراتژی با بالاترین اولویت اجرایی و در قالب 2 راهبرد با هدف مدیریت پایدار منابع آب و بازیافت آن ارایه شده است.