سنجش فلزات سنگین و شاخص‌های آلودگی در منابع تامین (رودخانه‌های کارون و دز) و خروجی‌های تصفیه‌خانه‌های 1 تا 5 اهواز

فلزات سنگین تهدیدی جدی برای سلامت انسان و محیط‌زیست هستند. این مطالعه، فلزات سنگین در تصفیه‌خانه‌های 1 تا 5 اهواز، که آب آن‌ها از رودخانه‌های کارون و دز تامین می‌شود، را مورد ارزیابی قرار داد. نمونه‌برداری در زمستان 1401 و تابستان 1402 از ورودی و خروجی تصفیه‌خانه‌ها و چند نقطه از شبکه توزیع آب اهواز انجام شد. غلظت فلزات با استفاده از دستگاه icp-oes اندازه‌گیری و با استانداردهای آب آشامیدنی مقایسه گردید. شاخص‌های کلیدی آلودگی فلزات، برای ارزیابی کیفیت آب برآورد گردیدند. نتایج نشان داد که فلزات ag، as، cd، co، hg، pb، sb و sn در نمونه‌ها یافت نشد. غلظت ba، cr، cu، mn، mo، ni و zn زیر حد مجاز بود و غلظت این فلزات با 05/0p< در زمستان بیشتر از تابستان بود. نتایج نشان داد که تصفیه‌خانه‌های آب در حذف cr، ni، mn، ti و v موثر بودند، اما در حذف ba و mo کارایی مناسبی نداشتند. وجود cu و fe در برخی نقاط شبکه توزیع احتمالاً به دلیل خوردگی لوله‌ها است، اگرچه غلظت آن‌ها کمتر از مقدار مجاز استاندارد بود (05/0p<). غلظت al، در آب ورودی یا خروجی برخی از تصفیه‌خانه‌ها بیش از مقدار مجاز استاندارد بود، که می‌تواند مربوط به آزاد شدن زائدات معدنی در اثر بروز رگبارها و منابع غیر‌نقطه ای یا مواد منعقدکننده مصرفی در طی فرایند تصفیه باشد. در بیشتر موارد hpi کمتر از 100 (شاخص آلودگی فلزات سنگین) و hei کوچکتر از 10 (شاخص ارزیابی فلزات سنگین) بود که بیانگر سطوح آلودگی پایین و مناسب بودن فرآیند تصفیه‌خانه‌ها است اما hei آب ورودی تصفیه‌خانه‌های 3، 4 و 5 در زمستان، بالا بود. با توجه به 1