تعیین مناطق مستعد برای اجرای سامانه‌های آبیاری تحت فشار با استفاده از تحلیل سلسله‌ مراتبی (مطالعه موردی: شهرستان گرگان)

با وجود کمبود منابع آب در کشور، گسترش سامانه‌های آبیاری تحت فشار اجتناب‌ناپذیر است. هدف اصلی این پژوهش، انتخاب بهترین روش آبیاری تحت فشار در اراضی کشاورزی شهرستان گرگان با مساحت 52934 هکتار است. شاخص‌های موثر در انتخاب سامانه‌های آبیاری تحت فشار ابتدا با کمک نرم‌افزار arc gis پهنه‌بندی و در 7 کلاس از (3-) تا (3+) کلاس‌بندی شدند. پس از آن، وزن پارامترهایی که با استفاده از فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی و در نرم‌افزار expertchoice به‌دست آمد، در لایه‌ها ضرب شد و درنهایت مناطق مناسب برای اجرای هر روش آبیاری به‌صورت یک نقشه تهیه شد. نتایج نشان داد برای اجرای سامانه‌ آبیاری بارانی 8.1،‌ 23.4 و 59.1 درصد از اراضی به‌ترتیب دارای محدودیت زیاد، کم تا متوسط و بدون محدودیت هستند. 9.4 درصد از اراضی منطقه نیز برای اجرای سامانه‌ آبیاری بارانی مناسب نیست. سامانه‌ آبیاری موضعی در تمام منطقه‌ مورد مطالعه قابلیت اجرا داشته که در 20.3، 49.3 و 30.4 درصد از اراضی به‌ترتیب دارای محدودیت زیاد، کم تا متوسط و بدون محدودیت است. برای 20.9 درصد از اراضی سامانه‌ آبیاری کم‌فشار غیرقابل‌اجرا بوده و 32.9، 20.7 و 25.5 درصد از اراضی به‌ترتیب دارای محدودیت زیاد، کم تا متوسط و بدون محدودیت است.