ارزیابی توابع کاهش جذب آب در شرایط تنش همزمان شوری و خشکی توسط رقم روشن گندم

برای تعیین چگونگی واکنش گیاهان به تنش هم‌زمان شوری و خشکی و نقش هر یک از آن‌ها در کاهش جذب آب، مدل های ریاضی متعددی وجود دارد. مدل های جذب آب در شرایط تنش هم‌زمان به سه دسته جمع پذیر، ضرب پذیر و مدل های مفهومی تقسیم می‌شود. در این مطالعه شش تابع کاهش جذب آب ماکروسکوپی وان گنوختن (جمع پذیر و ضرب پذیر)، دیرکسن و آگوستیجن، وان دام و همکاران، اسکگز و همکاران و همایی با استفاده از داده های مزرعه ای کشت گندم رقم روشن ارزیابی شد. آزمایش‌ها در قالب طرح فاکتوریل در پایه کرت های خرد شده اجرا شد. سطوح مختلف شوری (,s2, s1 s3 بترتیب معادل 4/1، 5/4 و 6/9 دسی زیمنس بر متر) به عنوان کرت‌های اصلی و چهار سطح آبیاری ( i4, i3, i2, i1 بترتیب معادل50 ، 75 ،100 و 125 در صد نیاز آبی گیاه)، به عنوان کرت‌های فرعی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال زراعی 85-1384 اجرای گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که در سطوح شوری کم واکنش گندم به تنش هم زمان شوری و کم آبی مدل جمع‌پذیر وان گنوختن خیلی خوب می‌تواند الگوی جذب آب را شبیه‌سازی کند. در حالی که در سطوح شوری مدل مفهومی اسکگز بیشترین برازش را با داده های مزرعه ای دارد. بنابراین به عنوان مدل بهینه جذب معرفی و توصیه می‌شود.