کمیت و کیفیت رسوب گذاری در شبکه های آبیاری نکوآباد و آبشار در استان اصفهان

در این مطالعه، میزان رسوب ورودی به شبکه های مدرن نکوآباد و آبشار در استان اصفهان از طریق آب رودخانه زاینده رود و زمین های اطراف کانال ها و ‌ترکیب شیمیایی رسوبات ته‌نشین شده در کانال ها از نظر عناصر غذایی بررسی شد. نتایج نشان داد که میانگین پارامترهای sp، ec، ph، oc، ‍p، k، hco3-، cl-، so4-2، ca+2 و mg+2 و na+رسوبات به‌ترتیب برابر 4/71 درصد، 31/4 دسی‌زیمنس بر متر، 03/7، 1/2 درصد و 65/22، 31/136، 81/7، 75/8، 69/41، 3/42 و 1/22 میلی گرم بر لیتر است. بافت رسوبات، لوم و یا لوم شنی است. مقایسه میانگین غلظت فسفر در رسوبات کانال ها نشان داد که رسوبات کانال های آبشار بیشترین فسفر قابل جذب را نسبت به کانال های نکوآباد (متوسط 29 میلی گرم بر لیتر در مقابل 3/16 میلی گرم بر لیتر) دارند ولی از لحاظ کربن آلی بین رسوبات این کانال ها اختلاف معنی داری ملاحظه نشد (متوسط 11/2 میلی گرم بر لیتر برای تمام کانال ها). میزان سرب و کادمیم رسوبات بسیار ناچیز بود. مطالعه رسوبات انتقالی و دانه‌بندی رسوبات برجای مانده در کانال ها نشان داد که عمده رسوبات ته‌نشین شده درطول کانال ها، ناشی از اضافه شدن مواد زاید کشاورزی و نخاله ها می باشد. میزان رسوباتی که در نتیجه آبگیری از رودخانه زاینده-رود وارد شبکه آبیاری می شوند و امکان ته‌نشین شدن آن‌ها وجود دارد، کم است.