بررسی راندمان حذف کدورت در سیستم شناورسازی با هوای محلول و مقایسه آن با فرایند

به‌دلیل جریان یافتن آب سطحی بر سطوح مختلف زمین و حمل بسیاری از انواع ناخالصی‌ها، آب‌های سطحی باید قبل از مصرف تصفیه شود. برای جداسازی این مواد می‌توان از سه فرایند ته‌نشینی، فیلتراسیون و شناورسازی استفاده کرد. هدف از انجام این مطالعه مقایسه سیستم شناورسازی با فرایند ته‌نشینی در حذف کدورت مصنوعی است. این مطالعه از نوع تجربی - مداخله‌ای است که در مقیاس پایلوت کارایی سیستم ته‌نشینی متداول و شناورسازی با هوای محلول در حذف کدورت، قلیاییت، دما، ph و tss را مورد مقایسه قرار داده است. در این مطالعه از پلی آلومینیوم کلراید به‌عنوان ماده منعقد کننده و از کایولین به‌عنوان عامل تولید کدورت استفاده شده است. در این بررسی راندمان حذف کدورت در سیستم شناورسازی با هوای محلول در کدورت‌های 20، 50-30 و 110-90 ntu به‌ترتیب 7/14، 1/11 و 9/10 درصد بیشتر از سیستم ته‌نشینی متداول تعیین شد (p < 0.01). با توجه به نتایج به‌دست آمده مشخص شد سیستم شناورسازی با هوای محلول نسبت به ته‌نشینی متداول به‌طور موثرتری می تواند کدورت را برطرف کند. استفاده از این سیستم جهت حذف کدورت در تصفیه خانه‌های آب‌ با ورودی نسبتاً کدر و در مناطق پربارش که غالباً آب کدری را دریافت می‌کنند توصیه می‌شود.