بهبود عملکرد آبیاری جویچه ای با تغییر سطح مقطع در طول جویچه

آبیاری سطحی شناخته شده ترین نوع آبیاری در جهان و ایران است. در آبیاری جویچه ای به‌دلیل ایجاد رواناب، بازده مصرف آب بالا نیست. بهبودِ بازده با مسدود کردن انتهای جویچه احتمال سوختگی محصولات را به‌همراه دارد و روش های کنترل دبی ورودی نیازمند مهارت و ابزار پیچیده است. از متغیرهای قابل مدیریت، سطح مقطع جریان در جویچه می-باشد. در دبی ثابت و سطح مقطعِ vشکل باریک سرعت پیشروی بیشتر و حجم نفوذ کمتر از سطح مقطعِ u شکل پهن است. برای تحقیق این اثر، جویچه های 120 متری در خاک لوم سیلتی با دو شکل سطح مقطع متفاوت، در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران در کرج احداث شد. سطح مقطع جویچه ها بوسیله یک شیاربازکن متصل به تراکتور بدون تعویض آن احداث شد. در دو نوبت آبیاری، داده برداری شد. نتایج نشان داد که، باریک شدگی انتهای جویچه در آبیاری اول سبب کاهش 5% در زمان پیشروی، 36% در نسبت نفوذ و مقدار ضریب معادله کوستیاکف شده و باعث افزایش 10% در عمق جریان، 19% در رطوبت خاک، ضریب و 4-7 % در توزیع یکنواختی می شود. با پهن شدن انتها نتایج عکس به‌دست آمد. کمترین رواناب (6/19% آب ورودی) در جویچه کاملاً پهن و جویچه‌های باریک که در انتها پهن شده است، تولید شد. تغییرات در آبیاری دوم کمتر بود.