تعیین عمق مناسب آبیاری و میزان حساسیت آن به قیمت آب با استفاده از تابع تولید

در این پژوهش عمق مناسب برای آبیاری کامل و کم‌آبیاری پرتقال تعیین و تاثیر آن بر بهره‌وری آب و درآمد بررسی شد. همچنین تغییرات این اعماق نسبت‌به قیمت آب آبیاری و میوه، مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور ابتدا تابع تولید پرتقال براساس میزان آب آبیاری و آب کاربردی به‌دست آمد. سپس عمق مناسب آبیاری کامل و کم‌آبیاری با هدف بیشترین درآمد خالص از واحد سطح باغ و بیشترین درآمد خالص از واحد آب کاربردی به روش انگلیش محاسبه شد. نتایج نشان داد که برای سطح آبیاری 100 درصد، عمق مناسب آبیاری 186.5 میلی‌متر و عمق مناسب آب کاربردی 315.6 میلی‌متر است؛ اما عمق بهینة کم‌آبیاری به دو عامل میزان کمبود منابع آبی و محدودیت سطح باغ وابسته است. به‌‌طوری‌‌که اگر محدودیت آب کم باشد، عمق مناسب، عمق بهینة کم‌‌آبیاری است که هرچند موجب 4‌‌ درصد کاهش درآمد خالص در واحد سطح باغ می‌‌شود، اما موجب کاهش مصرف آب آبیاری به میزان 26‌‌ درصد و افزایش درآمد خالص بر واحد آب آبیاری به میزان 16 درصد می‌‌شود. اگر محدودیت آب شدید باشد، استفاده از عمق بهینة کم‌‌آبیاری معادل، مناسب‌‌تر است. در این حالت، درآمد خالص بر واحد سطح باغ 17‌‌ درصد کاهش می‌‌یابد؛ اما مصرف آب آبیاری 46‌‌ درصد کمتر می‌‌شود. همچنین نتایج نشان داد استفاده از اعماق بهینة کم‌آبیاری و کم‌آبیاری معادل موجب افزایش بهره‌‌وری آب به میزان 26 و 44 درصد می‌‌شوند. از سوی دیگر، در شرایط کم‌آبی، اگر محدودیت زمین وجود نداشته باشد، استفاده از عمق کم‌آبیاری بهینه بیشترین درآمد خالص بر واحد زمین را ایجاد می‌‌کند. همچنین نتایج نشان داد که درآمد خالص و اعماق بهینة کم‌آبیاری نسبت‌به قیمت آب آبیاری حساس نیستند؛ اما به‌شدت به قیمت میوه حساساند که باعث میشود میوه نسبت‌به آب نقش مهمتری را در درآمد خالص ایجاد کند.