مدل‌سازی احتمالاتی شدت و مدت بارش برای مکان‌یابی تغذیه‌ مصنوعی در دشت رفسنجان

در سال‌‌های اخیر، استفاده‌ بی‌‌رویه از منابع آب زیرزمینی، خشکسالی و افزایش جمعیت، حجم آب ذخیره‌شده در سفره‌‌های زیرزمینی را به‌شدت کاهش داده است. هدف اصلی مطالعه‌ حاضر، تحلیل فراوانی هیدرولوژیکی دومتغیره برای ایجاد رابطه بین بارندگی و نوسانات آب زیرزمینی است. حداکثر بارندگی سالانه و شدت بارش در نقطه‌ اوج هیدروگراف دو سری از اطلاعاتی بودند که برای تحلیل فراوانی هیدرولوژیکی دومتغیره استفاده شدند. این سیستم چندمتغیره متشکل از مدل‌سازی احتمالی ویژگی‌های بارندگی با هدف تعیین شدت و عمق بارندگی در دوره‌ بازگشت چندساله توسعه یافته است. خروجی به‌دست‌آمده از مدل احتمالاتی برای اِعمال تنش بر آبخوان درجهت تغذیه‌ مصنوعی سطحی در دشت رفسنجان استفاده شد. پیاده‌‌سازی فرایند‌‌های ذکرشده برای مدل احتمالی به‌صورت کدنویسی در نرم‌‌افزار متلب انجام شد و برای شبیه‌‌سازی تغذیه‌ مصنوعی نرم‌‌افزار gms 10.6 به‌کار گرفته شد. نتایج نشان داد که تغذیه‌ مصنوعی بارندگی با شدت تخمین‌زده‌شده از یک دوره‌ بازگشت 10 ساله می‌‌تواند یکی از راه‌‌حل‌‌های تعادل‌بخشی آب‌‌های زیرزمینی باشد. بارندگی با دوره‌ بازگشت 50 ساله سطح آب زیرزمینی را به‌طور متوسط حدود 170 سانتی‌‌متر در محل تغذیه افزایش داد. همچنین مقادیر شعاع تاثیر بیش از 5 کیلومتر در مسیر جریان به‌دست آمده است.