بررسی ارتباط هیدرولیکی آبخوان کاشان با دریاچه نمک مجاور آن و تعیین منشا شوری ایجادشده در آبخوان

برداشت بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی منجر به کاهش کیفیت آب‌های زیرزمینی به‌ویژه در مناطق خشک و نیمه‌خشک می‌شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی دلایل اصلی شورشدن آبخوان کاشان است که در مجاورت دریاچه نمک قرار گرفته‌است. برای انجام این مطالعه، 53 حلقه چاه واقع در آبخوان کاشان مورد بررسی قرار گرفت. پس از انتخاب چاه‌ها، با گسترش مناسب، 74 نمونه آب از چاه‌های منتخب جمع‌آوری و از نظر شیمیایی و یونی (پارامترهای ec، na+، k+، ca2+، mg2+، cl-، hco3-) بررسی شد. براساس نتایج حاصل، جهت حرکت جریان آب زیرزمینی در این آبخوان از غرب سفره به سمت شرق آبخوان است؛ به استثنای منطقه شمال‌شرق آبخوان که جریان برگشتی از سمت دریاچه نمک به سمت داخل آبخوان وجود دارد. نتایج این مطالعه نشان داد که شورشدن آبخوان دشت کاشان در مناطق مختلف دو دلیل عمده دارد: برداشت بی‌رویه آب‌های زیرزمینی از طریق چاه‌های بهره‌برداری، بالاآمدن مخروطی‌شکل آب شور و بروز پدیده آپکنینگ که غالباً در مناطق مرکزی و جنوبی آبخوان رخ می‌دهد و وجود جریان برگشتی از سمت دریاچه نمک و هجوم آب شور به سمت داخل آبخوان که اغلب در مناطق شمال و شمال‌شرقی آبخوان اتفاق می‌افتد.