بررسی اثر زمان در کاربرد بیوچار کاه و کلش برنج بر ضرایب رطوبتی و هدایت هیدرولیکی اشباع خاک لوم رسی

بیوچار یک ترکیب آلی غنی از کربن است که در فرایند گرماکافت تولید شده و ویژگی‌‌های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک را بهبود می‌‌بخشد. در زمینه‌ اثر زمان در کاربرد بیوچار بر ویژگی‌‌های فیزیکی خاک تحقیقات چندانی صورت نگرفته‌است. این پژوهش با هدف بررسی نقش زمان در کاربرد کاه و کلش برنج و بیوچار حاصل از آن بر ضرایب رطوبتی خاک fc)، pwp و (pawc و هدایت هیدرولیکی اشباع (ks) در خاک لوم رسی انجام گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل با فاکتورهای اصلاح‌‌کننده‌ بیوچار در سطح صفر (شاهد c)، 0.5 (b1)، 1 (b2)، 2 (b3 ) درصد وزنی و اصلاح‌‌کننده‌ کاه و کلش برنج در سطح صفر (شاهد c)، 0.5 (d1)، 1 (d2)، 2 (d3 ) درصد وزنی و فاکتور زمان در چهار سطح 2 (t1)، 3 (t2)، 6 (t3) و 9 (t4) ماه پس از افزودن اصلاح‌کننده‌‌ها به خاک در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار به‌‌صورت آزمایش گلخانه‌‌ای انجام شد. نتایج نشان داد که اثر اصلی و متقابل تیمارها اثر معنی‌‌داری بر ویژگی‌‌های مورد مطالعه دارد. با افزودن بیوچار ویژگی‌‌هایی ازقبیل رطوبت ظرفیت مزرعه (16 درصد)، آب قابل‌استفاده‌ گیاه (60 درصد) و هدایت‌‌ هیدرولیکی اشباع خاک (68 درصد) در زمان اول، افزایش یافت. ویژگی‌‌هایی مثل نقطه‌ پژمردگی دائم (13 درصد) نسبت‌به شاهد در زمان اول، کاهش پیدا کرد. افزودن کاه و کلش برنج ویژگی‌‌هایی از قبیل رطوبت ظرفیت مزرعه (12 درصد)، آب قابل‌استفاده‌ گیاه (39 درصد) و هدایت‌‌ هیدرولیکی اشباع خاک (40 درصد) نسبت‌به شاهد در زمان اول، افزایش داد و ویژگی‌‌هایی مثل نقطه‌ پژمردگی دائم (6 درصد)، نسبت‌به شاهد در زمان اول، کاهش یافت. با بررسی مقایسه‌ میانگین‌‌ها بیشترین fc، pawc و ks و کمترین pwp در تیمار b3t1 مشاهده شد. افزودن بیوچار به خاک می‌‌تواند یکی از روش‌‌های مدیریت و اصلاح خاک محسوب شود و برای افزایش پایداری ماده‌ آلی خاک و بهبود ویژگی‌‌های فیزیکی خاک مورد استفاده قرار گیرد.