بررسی اثر متقابل رژیم‌‌های آبیاری و روش‌‌های آبیاری تحت فشار بر عملکرد و کارآیی مصرف آب گیاه چای در منطقه‌ فومن

چای، رایج‌‌ترین نوشیدنی بعد از آب در جهان بوده و هر روزه افراد بیشتری به مصرف آن روی می‌‌آورند؛ بنابراین ضروری است تولید این محصول در واحد سطح افزایش یابد. بدین‌‌‌منظور برای بررسی تاثیر روش‌‌ها و سطوح مختلف آبیاری بر عملکرد و کارآیی مصرف آب گیاه چای رقم هیبرید چینی (camellia sinensis l.)، آزمایشی به‌‌صورت کرت‌‌های خُردشده بر پایه‌ بلوک‌‌های کامل تصادفی در سه تکرار با سه تیمار اصلی، شامل روش آبیاری بارانی ثابت(si) ، آبیاری قطره‌‌ای موضعی (di) و آبیاری قطره‌‌ای نواری (tdi) و سه تیمار فرعی شامل سطوح مختلف آبیاری به‌‌صورت بدون آبیاری (i0)، 50 (i1) و 100 (i2) درصد نیاز آبی گیاه در سال‌‌ 1399 در منطقه‌ فومن انجام شد. نتایج نشان داد که عملکرد برگ سبز و کارآیی مصرف آب به‌ترتیب با 7859.70 کیلوگرم بر هکتار و 2.39 کیلوگرم بر مترمکعب در تیمار si مشاهده شد. همچنین نتایج اثر متقابل روش‌‌های آبیاری در سطوح مختلف نیاز آبی گیاه بر عملکرد برگ سبز چای نشان داد که بیشترین آن با 13000 کیلوگرم بر هکتار در روش آبیاری si با سطح نیاز آبی i2 به‌‌دست آمد؛ بنابراین روش آبیاری si با سطح آبیاری i2 گزینه‌ مناسبی برای تولید برگ سبز چای در منطقه‌ فومن است.