تحلیل حساسیت روش حذف انفرادی در استخراج سیل‌خیزی زیر‌حوضه‌ها به ارتفاع و الگوی زمانی بارش (مطالعة موردی: حوضه زاهدان)

یکی از موارد بسیار ضروری در برنامه‌ریزی‌های مربوط به مهار خسارات سیلاب، شناسایی مناطق سیل‌خیز و تعیین پتانسیل سیل‌خیزی یک حوضه است. به‌این‌ترتیب مشخص می‌شود که در یک حوضه، کدام یک از زیرحوضه‌ها در اولویت اجرای سناریو‌های کاهش خطرات سیلاب هستند. اولویت‌بندی سیل‌خیزی ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﻔﮑﻴﮏ ﻭ طبقه‌بندی ﺯﻳﺮحوضه‌های ﻳﮏ حوضه ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ مشارکت آن‌ها در تولید دبی اوج سیلاب؛ به‌عبارت‌دیگر، زیرحوضه‌ای که بیش‌ترین مشارکت را در تولید دبی اوج سیلاب حوضه دارد، ﺩﺭ ﺍﻭﻟﻮﻳﺖ ﺍﻭﻝ سیل‌خیزی ﻗﺮﺍﺭ خواهد گرفت. در این مطالعه حساسیت روش حذف انفرادی با استفاده از مدل هیدرولوژیکی hec-hms بر تداوم بارش، دورة بازگشت و الگوی زمانی آن به‌صورت موردی در حوضه لار زاهدان مورد بررسی قرار گرفت و نشان داده شد که نتایج روش مذکور به تداوم بارش، الگوی زمانی و دورة بازگشت آن با درجات مختلفی دارای حساسیت است. با توجه به اینکه زمان تمرکز حوضه حدود 12ساعت تخمین زده شد، بارندگی با تداوم 6، 12، 18 و 24 ساعت با الگوهای مختلف توزیع زمانی و در دوره‌های بازگشت 5، 25، 50 و 100 سال مورد آزمون قرار گرفتند. به‌طورکلی می‌توان گفت در تداوم بارش کوچک، تغییر در دورة بازگشت و همچنین تغییر در الگوی زمانی آن، تاثیر کمی بر روی الگوی رتبه‌بندی زیرحوضه دارد؛ اما با افزایش تداوم بارش به‌خصوص در تداومی حدود دو برابر زمان تمرکز با تغییر الگوی زمانی بارش و همچنین دورة بازگشت، تغییر در الگوی رتبه‎‌بندی زیرحوضه‌ها مشهود بود.