مقایسه‌ آثار بیوچار (biochar) حاصل از کود گاوی و بقایای نیشکر بر ضرایب رطوبتی خاک لوم شنی

بیوچار ازجمله ترکیبات آلی پایدار است که امروزه از آن، برای اصلاح ویژگی های فیزیکی خاک استفاده می شود. این پژوهش به‌منظور مقایسه‌ آثار دو نوع بیوچار حاصل از کود گاوی و بقایای نیشکر بر هدایت هیدرولیکی اشباع و ضرایب رطوبتی خاک با بافت‌ لوم شنی انجام شد. آزمایش ها در وضعیت گلخانه ای به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور نوع بیوچار (کود گاوی و بقایای نیشکر) در دو سطح و فاکتور مقدار کاربرد در پنج سطح (صفر، 0.5، 1، 1.5 و 2 درصد وزنی) در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که اثر بیوچار های مصرفی بر هدایت هیدرولیکی اشباع و ضرایب رطوبتی خاک شامل ظرفیت زراعی، نقطه‌ پژمردگی دائم، آب قابل ‌استفاده گیاه و ظرفیت نگهداری نسبی معنی‌دار (p<0.01) بود. کاربرد 2 درصد وزنی بیوچار در هر دو نوع بیوچار نسبت به تیمار شاهد، بیش-ترین تاثیر را بر افزایش هدایت هیدرولیکی اشباع و ضرایب رطوبتی در خاک لوم شنی داشت. اما به‌علت نبود اختلاف معنی دار بین سطح مصرفی 1.5 و 2 درصد، می توان سطح 1.5 درصد را به‌عنوان سطح مصرفی بهینه و اقتصادی معرفی کرد. در مجموع می توان نتیجه گرفت که استفاده از بیوچار ها به‌عنوان یک اصلاح‌کننده در خاک های سبک بافت که ظرفیت نگهداری آب کمی دارند، روش مناسبی خواهد بود.