مقایسة روش‌های واسنجی میانگین گیری بایزی و وایازش لجستیک برای پیش‌بینی احتمالاتی بارش روی ایران

در این پژوهش، نتایج حاصل از اجرای یک سامانة پیش بینی همادی با استفاده از هشت پیکربندی مختلف مدل wrf برای تولید پیش بینی های احتمالاتی بارش روی ایران ارائه می شود. برای شرایط مرزی و اولیة مدل ها از داده‌های سامانه پیش‌بینی جهانی موسوم به gfs با تفکیک افقی 0.5 درجه استفاده شد. روش‌های میانگین‌گیری بایزی (bma) و وایازش لجستیک برای واسنجی پیش‌بینی‌های احتمالاتی بارش 24، 48 و 72 ساعته در پاییز و زمستان 2016-2015 اعمال شد. داده ها شامل دو دورة آموزش و ارزیابی بود. پیش بینی احتمالاتی بارش تجمعی 24 ساعته با استفاده از نمودارهای اطمینان پذیری و roc، امتیاز rps و امتیازهای مهارتی rpss و rss در آستانه های 0.1، 2.5، 5، 10، 15 و 25 میلی‌متر ارزیابی شد. نتایج نشان داد که پیش بینی احتمالاتی سامانة همادی به روش bma اعتماد پذیرتر و تفکیک پذیرتر از روش وایازش لجستیک بود؛ به گونه ای که در روش bma پس از واسنجی، نمودار اطمینان سنجی و نمودار roc بهبود قابل توجهی داشت. نتایج حاصل از درستی‌سنجی نشان می‌دهد که پس از واسنجی، امتیاز rps در روش bma برای پیش‌بینی‌های 24، 48 و 72 ساعته به‌ترتیب 45، 40 و 38 درصد و در روش وایازش لجستیک به‌ترتیب 40، 36 و 34 درصد نسبت به پیش‌بینی خام کاهش یافت. به‌طورکلی نتایج نشان داد که استفاده از روش bma برای واسنجیده کردن برونداد خام سامانه همادی برای پیش‌بینی‌های بارش با وجود هزینه‌های کم محاسباتی، نسبت به روش‌ وایازش لجستیک برتری جزیی و نسبت به پیش‌بینی خام نتایج را به‌طور قابل ملاحظه‌ای بهبود داده و استفاده از آن در پیش‌بینی‌های عملیاتی توصیه می‌شود.