بررسی کفایت مخازن نگهداشت رواناب برای آبیاری فضای سبز حوضة آب و برق و ارائه جانمایی مناسب طرح‌های توسعه

رشد سریع جمعیت، توسعه و گسترش حریم شهرها، صنعتی شدن جوامع و گسترش سطوح آسفالتی، سطح مناطق غیرقابل نفوذ را در شهرها افزایش داده و موجب افزایش حجم و سرعت انتقال رواناب حاصل از بارش شده است. هدف از این پژوهش، شبیه‌سازی شیوة عملکرد سیستم زهکشی کانال‌های اصلی، استفاده از مخازن ذخیرة رواناب برای نگهداشت سیلاب، بررسی تاثیر این مخازن بر کاهش دبی اوج سیلاب و جانمایی مخازن طرح توسعه با توجه به نیاز آبی در حوضة شهری آب و برق منطقه 9 شهرداری مشهد است. این حوضه در سه حالت بدون مخازن نگهداشت، استفاده از مخازن نگهداشت (در وضعیت موجود) و استفاده از مخازن پیشنهادی (در وضعیت توسعه) شبیه‌سازی شد. نتایج نشان داد که در وضعیت بدون مخازن، دبی و حجم رواناب خروجی از حوضه به‌ترتیب 6.55 مترمکعب بر ثانیه و 17531 مترمکعب است. در سناریوی استفاده از مخازن موجود، حجم کلی رواناب در حدود 16298 مترمکعب بود که نسبت به حالت بدون مخازن به مقدار 1233 مترمکعب یا 7 درصد کاهش پیدا کرد. با جانمایی مخازن پیشنهادی، مقدار رواناب خروجی 14900 مترمکعب شد که مقدار 1398 مترمکعب یا 9 درصد نسبت به سناریوی با مخازن موجود و 15 درصد نسبت به حالت بدون مخزن کاهش پیدا کرد.