بررسی اثر آبیاری با آب مغناطیسی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه همیشه بهار در بافت‌های مختلف کشت

با توجه به کمبود آب با کیفیت، استفاده‌ بهینه از آب در آبیاری بیش از پیش مورد توجه بوده به‌نحوی که مستلزم استفاده از روش‌های مدیریتی و فناوری‌های نوین (مانند استفاده از میدان مغناطیسی) است. استفاده از آب مغناطیسی در کشاورزی می‌تواند عاملی برای بهبود کمیت و کیفیت محصولات تولیدی باشد. برای بررسی اثر آب مغناطیسی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی همیشه بهار در بافت‌های مختلف خاک، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه‌ تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 98-1397 بر پایه‌ کشت گلدانی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی در این پژوهش شامل سه سطح میدان مغناطیسی (صفر ، 0.3 و 0.6 تسلا) و 3 بستر کشت (سیلتی رسی s1، لوم رسی s2 و لوم شنی s3) بود. نتایج نشان داد که بافت‌های مختلف خاک بر صفت های وزن خشک شاخه‌ جانبی، برگ و ساقه؛ تعداد گل، حجم ریشه و ارتفاع در سطح یک درصد و بر صفت های وزن خشک ریشه و گل و تعداد برگ در سطح 5 درصد معنی‌دار شد. استفاده از آب‌های مغناطیسی نیز در سطح احتمال یک درصد بر صفت های وزن خشک شاخه‌ جانبی، برگ، ریشه و گل، ارتفاع و حجم ریشه معنی‌دار شد، همچنین آب مغناطیسی بر طول ریشه در سطح 5 درصد معنی‌دار شد. اثر متقابل بافت خاک و آب مغناطیسی نیز بر وزن خشک شاخه جانبی، ریشه و گل در سطح یک درصد و بر صفت های وزن خشک برگ و ساقه و حجم ریشه در سطح 5 درصد معنی‌دار شد. استفاده از آب عبوری از میدان‌های مغناطیسی 0.3 و 0.6 تسلا در آبیاری گیاه دارویی گل همیشه بهار به‌ترتیب منجر به افزایش 11.34 و 28.5 درصدی در تعداد گل و کاهش 14.99 و 13.58 درصدی در تعداد برگ شد. بیشترین میزان وزن خشک گل در بافت‌های s1، s2 و s3 با میزان 0.61، 0.64 و 0.75 گرم در تیمار آب مغناطیسی 0.3 تسلا مشاهده شد. به‌طور کلی استفاده از آب مغناطیسی در هر سه بافت مورد استفاده در این پژوهش ، سبب بهبود رشد گیاه همیشه بهار و عملکرد گل آن نسبت به تیمار شاهد شد.