ارزیابی شاخص‌های کمبود و آسیب‌پذیری منابع آب آبی و سبز در سه حوضه سد کرج، لتیان و ماملو توسط مدل swat

در این پژوهش، شاخص های کمبود و آسیب‌پذیری منابع آب آبی و سبز در حوضه سدهای کرج، لتیان و ماملو (استان‌های تهران و البرز) بر اساس نسبت آب مصرفی (ردپای آب) به آب موجود در هر حوضه تعیین شده است. منابع آب آبی و سبز با مدل swat که برای هر سه حوضه، طی دوره‌ مشاهداتی 1995-2013 واسنجی و صحت سنجی شده است، تعیین شد. نتایج دوره‌ واسنجی (2007-1995) و صحت سنجی (2013-2008) نشان داد که مدل swat به‌خوبی می‌تواند دبی‌های روزانه را در هر هشت ایستگاه انتخابی شبیه سازی کند. نتایج هم‌چنان نشان داد که شاخص متوسط سالانه کمبود و آسیب‌پذیری آب سبز در کل منطقه برابر 0.388 و 0.66 بوده؛ در حالی که شاخص متوسط سالانه کمبود و آسیب پذیری آب آبی برابر 0.65 و 1.04 می‌باشد. حوضه سد کرج دارای کمترین شاخص‌ کمبود و آسیب‌پذیری آب آبی و حوضه سد ماملو دارای بیشترین کمبود و آسیب پذیری است؛ ولی حوضه سد کرج از لحاظ کمبود و آسیب پذیری آب سبز بالاترین درصد و حوضه سد ماملو کمترین مقادیر در منطقه‌ مورد مطالعه را داشت. تعیین شاخص های کمبود و آسیب پذیری منابع آب (آب آبی و سبز) در هر حوضه می‌تواند پهنه‌ بحرانی (مناطق دارای تنش آب) را مشخص کند و ازآن برای مدیریت و برنامه ریزی پایدار منابع آب استفاده شود. برای مثال، تخصیص و تبادل آب آبی بین زیرحوضه ها می تواند موجب کاهش تنش آب در پهنه‌ بحرانی شود.