بررسی و مقایسه مدل‌های تجربی برآورد نشت در کانال‌های آبیاری (مطالعه موردی دشت داراب)

استفاده از معادلات تجربی برآورد نشت آب در کانال‌ها در مقایسه با روش‌های عملی، باعث صرفه‌جویی در وقت و هزینه می‌شود. با توجه به تجربی‌بودن، ارزیابی و واسنجی این معادلات ضروری است. در این پژوهش، نشت آب در سه کانال آبیاری دشت داراب فارس، با استفاده از 9 معادله تجربی برآورد و با روش مستقیم دبی ورودی- خروجی مقایسه شد. روابط تجربی برای کانال‌های مذکور، مورد واسنجی و صحت‌سنجی قرار گرفت. نتایج اولیه نشان داد معادله موریتز و آفنگندن با داشتن خطای 49% و 1445% به‌ترتیب دارای کمترین و بیشترین تفاوت با روش دبی ورودی- خروجی و خطای بقیه معادلات حدود 125% است. نتایج حاصل از واسنجی نشان داد که معادلات اینگهام، مولس ورث- ینی دومیا، دیویس ویلسون، موریتز و آفنگندن با داشتن خطای نسبی کمتر از 10%، مطابقت خوبی با روش دبی ورودی- خروجی دارند. پس از این معادلات، معادله گارگ، آبیاری مصر، میسرا و پنجاب هند، به‌ترتیب با داشتن خطای 16، 18، 20 و 20 درصد در رده‌های بعدی هستند. نتایج صحت‌سنجی نشان داد معادلات موریتز و میسرا به‌ترتیب دارای بیشترین و کمترین مطابقت با روش مستقیم در شرایط مورد بررسی بوند.