تحلیل فراوانی سیلاب با استفاده از رویکرد قانون توانی (مطالعه‌ موردی: حوضه‌ آبریز دز)

در مطالعه‌ حاضر، تحلیل فراوانی سیلاب حوضه‌ آبریز دز در دوره‌ آماری 91-1335 با استفاده از رویکردهای قانون توانی (pl) و توزیع‌های متداول آماری انجام شد. ابتدا سری‌های جزیی سیلاب با استفاده از قانون توانی با فواصل زمانی 7، 14، 30 و 60 روزه استخراج و با سری حداکثر سالانه مقایسه شد. نتایج نشان داد که سری حداکثر سالانه، برای تحلیل فراوانی سیلاب حوضه‌ آبریز دز مناسب نیست و سری جزیی 30 روزه حاصل از قانون توانی، مطابقت بهتری با وضعیت جریان این حوضه دارد. استقلال و ایستایی سری جزیی سیلاب 30 روزه با استفاده از آزمون والد- ولفوویتز (w-w) بررسی و استقلال سری موردنظر تایید شد. در مرحله‌ بعد، توزیع توانی و توزیع‌های متداول آماری بر داده‌های سیلاب حوضه‌ آبریز دز برازش داده و عملکرد هر توزیع با استفاده از آماره‌های جذر میانگین مربعات نرمال شده (nrmse) و معیار نش- ساتکلیف (ns) بررسی شد. مقدار آماره‌های ns و nrmse برای توزیع توانی در ایستگاه تنگ پنج بختیاری به‌ترتیب برابر با 0.99 و 2.75 محاسبه شد که نسبت به سایر توزیع‌ها از عملکرد بسیار بهتری برخوردار بوده و در ایستگاه‌های تنگ پنج سزار (0.96=ns و 5.12=nrmse) و تله زنگ (0.98=ns و 3.40=nrmse) نیز با اختلاف بسیار اندکی در رتبه‌ دوم بهترین توزیع قرار گرفت. با توجه به اینکه عملکرد توزیع توانی در برآورد سیلاب حوضه‌ آبریز دز بسیار مناسب و محاسبه‌ ضرایب و کاربرد آن نسبت به توزیع‌های احتمالاتی آسان است، می‌تواند به‌عنوان توزیع برتر حوضه‌ آبریز دز پیشنهاد شود.