بررسی اثرتغییر اقلیم بر تبخیر و تعرق پتانسیل و شبیه‌سازی پارامترهای اقلیمی با مدل Simetaw

در این مطالعه از مدل simetaw برای شبیه‌سازی پارامترهای اقلیمی و برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل در دوره پایه 2001-1961 و دو سناریوی اقلیمی انتشار گازهای گلخانه‌ای a2 و b2 از خروجی‌های مدل گردش عمومی جو hadcm3 برای دوره آتی 2080- 2040 در ایستگاه‌های سینوپتیک رشت (اقلیم بسیار مرطوب)، شهرکرد (اقلیم نیمه‌خشک)، اهواز (اقلیم خشک) و سنندج (اقلیم مدیترانه‌ای) استفاده شده است. نتایج به دست آمده بیانگر دقت بالای مدل در شبیه‌سازی دمای حداقل، دمای حداکثر، دمای نقطه شبنم، سرعت باد، تابش و تبخیر و تعرق پتانسیل در هر چهار اقلیم مورد مطالعه بود اما در مورد تخمین متغیر بارش مدل از دقت کمتری برخوردار بود. پدیده تغییر اقلیم موجب افزایش متغیرهای دمایی (حداکثر، حداقل و نقطه شبنم) و سرعت باد و کاهش بارندگی در همه ایستگاه‌های مورد مطالعه در دوره آینده نسبت به دوره پایه شده است. مقایسه تبخیر و تعرق پتانسیل درازمدت ماهانه خروجی مدل simetaw در دوره آتی با دوره پایه نشان داد در همه ایستگاه‌ها در مجموع، تبخیر و تعرق پتانسیل در آینده نسبت به دوره پایه 10/4، 9/5، 10/7 و 4/3 درصد تحت سناریو a2 و 10/3، 8/8، 9/4 و 2/9 درصد تحت سناریو b2 به‌ترتیب در ایستگاه‌های سنندج، شهرکرد، رشت و اهواز افزایش یافت.