بررسی آزمایشگاهی تاثیر به کارگیری توام صفحات مستغرق خمیده و آبشکن نفوذپذیر بر میزان آبگیری و تغییرات بستر در دهانه آبگیر

در این پژوهش کنترل ورود رسوب به آبگیر جانبی در حالت استفاده توام صفحات مستغرق خمیده و آبشکن نفوذپذیر به‌صورت آزمایشگاهی بررسی شده است. تاثیر آبشکن نفوذپذیر با زاویه 90 و 75 درجه نسبت به جهت جریان آب در سه طول و با انسداد 15%، 18% و 23% عرض کانال اصلی در دو موقعیت 2 و 1/2 برابر عرض دهانه آبگیر بالادست دهانه آبگیر در سه دبی انحراف 15%، 20% و 26% بر تغییرات بستر، حداکثر عمق آب‌شستگی و درصد دبی آبگیری در کانال آبگیر بررسی شد. پس از انجام 48 آزمایش با در نظر گرفتن آزمایش‌های شاهد با و بدون نصب صفحات، نتایج نشان داد وقتی آبشکن در موقعیت 1/2 برابر عرض دهانه آبگیر، بالادست ابتدای دهانه آبگیر جایگذاری شد، نسبت به زمان جاگذاری در موقعیت 2 برابر عرض دهانه آبگیر، بالادست دهانه، نتایج بهتری در کاهش حداکثر عمق آب‌شستگی و افزایش مقدار دبی آبگیری مشاهده شد. همچنین در هر سه درصد انحراف، آبشکن با طول 27 یعنی انسداد 18% بهترین نتیجه را داشت. نتایج نشان داد آبشکن با زاویه 75 درجه نسبت به جهت جریان، موثرتر از آبشکن قائم بوده است. به طور کلی وقتی آبشکن به طول 27 سانتی‌متر با زاویه 75 درجه در موقعیت 1/2 عرض دهانه آبگیر بالادست آبگیر قرار گرفت در سه دبی انحراف 15%، 20% و 26% به‌ترتیب سبب، 34/6%، 30% و 58/8% افزایش در درصد آبگیری کانال فرعی همچنین سبب 1/9%، 26/1% و 29/5% کاهش در حداکثر عمق آب‌شستگی نسبت به حالتی که از آبشکن قائم استفاده شد، گردید.