بررسی بهره‌برداری از مخازن چاه‌ نیمه تحت سناریوهای مدیریتی با استفاده از مدل weap

ماهیت پیچیده مسائل آب، رشد سریع جمعیت، نیاز به آب برای مصارف مختلف و منابع محدود آب برای تامین نیازها، نیازمند روش‌های جدیدی است که دیدگاه‌های فنی، اقتصادی، زیست‌محیطی و اجتماعی را در یک قالب به هم پیوسته گردآوری کند. برای مدیریت و برنامه‌ریزی بهینه منابع آب مدل weap به دلیل جامعیت و سیستم مدیریت یکپارچه منابع آب مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. هدف از انجام این پژوهش، تعیین مقدار آب تخصیص یافته برای بخش‌های کشاورزی، شرب وتالاب هامون با استفاده از مدل weap از مخازن چاه نیمه و برنامه‌ریزی‌های مدیریتی در شرایط توسعه و موجود در قالب سناریو‌های مدیریتی است. در این راستا ابتدا مخازن شبیه‌سازی شده و سپس مدل برای شرایط پایه و سناریوهای وضعیت موجود و توسعه یافته اجرا گردید. نتایج مقایسه سناریو توسعه (d1) و سناریو مرجع (r) نشان می دهد که برنامه‌ریزی جدید تخصیص منابع آبی دشت سیستان، با افزایش سطح زیرکشت به میزان 58500 هکتار و تخصیص نیاز زیست‌محیطی تالاب از مخازن به ترتیب با سطح اعتمادپذیری 48.7درصد و 62.2 قابل تخصیص است. همچنین نتایج نشان داد که اضافه کردن نیاز زیست‌محیطی تالاب به برنامه‌ریزی نسبت به سناریوی وضع موجود با ثابت ماندن سطح اعتماد‌پذیری در تخصیص آب به سایر بخش‌ها، تهدیدی برای تامین نیاز بخش‌های دیگر به وجود نمی‌آورد.