تحلیل بافت فرسوده مسکونی منطقه 7 شهر اصفهان و راهکارهای ساماندهی آن

بافت فرسوده یکی از موارد مطرح در بسیاری از شهرهای ایران است که هرکدام متناسب با شرایط انسانی و طبیعی خود نیازمند مداخله و اصلاح می‌باشد.منطقه 7 اصفهان در قسمت شمال این شهر واقع شده است و این منطقه با مساحت 2857 هکتار ،حدود 6درصد از مساحت شهر اصفهان و حدود94/187هکتار بافت فرسوده را به خود اختصاص داده است، بافت فرسوده منطقه 7 از گونه‌ی بافت فرسوده با پیشینه شهری می‌باشد. دراین مقاله مسایل و مشکلات موجود در بافت فرسوده و عوامل موثر بر تخریب آن مورد بررسی قرارگرفته است جامعه آماری مورد مطالعه ساکنان بافت فرسوده منطقه 7 می‌باشد، حجم نمونه از طریق فرمول کوکران محاسبه شده است، 319پرسشنامه در بین افراد توزیع گردید و با بکارگیری از نرم‌افزار spssآمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و برای تحلیل‌های استنباطی از روش آماری t تست تک گروهی استفاده شده است. برخی نتایج بدست آمده بیانگرآن است که که کمبود امکانات و خدمات شهری، تاسیسات زیربنایی در بافت فرسوده از یک طرف و از طرف دیگر وضعیت اجتماعی اقتصادی ساکنان بافت از جمله (درآمد کم ساکنان و نرخ بالای بیکاری، بالا بودن افراد مهاجر جویای کار در محدوده)، سبب شده تا روند بهسازی و نوسازی درون بافت کند شود. نتایج نشان می‌دهد ساکنین منطقه پایین بودن توان مالی خود را مهمترین عامل در عدم نوسازی مسکن خود می‌دانند. در این مقاله با به کارگیری از تکنیک swotبه شناسایی عوامل داخلی و خارجی پرداخته و راهکارهایی جهت استفاده از فرصت‌ها برای غلبه بر نقاط ضعف منطقه پیشنهاد گردیده است.