بررسی و اولویت‌سنجی مخاطرات محیط طبیعی شهر زابل

امروزه با وجود پیشرفت فن‌آوری‌های نوین، مخاطرات محیط طبیعی در بسیاری از شهرهای دنیا هنوز حادثه‌ساز و بحران‌زا است. چنانچه به طور علمی هدف و اولویت مدیریت امور اجرایی در جهت کاهش مخاطرات طبیعی تعیین و مشخص گردد، گام‌های موفق در برنامه‌ریزی مدیریت بحران نواحی شهری تحقق بیشتری خواهد یافت. بر این اساس، هدف تحقیق حاضر، شناخت، بررسی و الویت سنجی مخاطرات محیط طبیعی در شهر زابل می‌باشد. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و مبتنی بر مطالعات اسنادی و بررسی‌های میدانی است. در تحقیق حاضر ضمن طرح مخاطرات طبیعی موجود در منطقه سیستان به طور جزیی‌تر اثرات مخاطرات طبیعی بر شهر زابل بررسی شده است. داده‌ها و اطلاعات مورد نیاز با توجه به تجربیات بومی از طریق پرسشنامه‌ها استخراج گردیده و بر اساس اولویت‌های شهروندان راهبردهای عمده تعیین و مشخص شدند. از مدل topsis برای تعیین اولویت‌ها استفاده شده است، نتایج تحقیق نشان می‌دهد؛ در منطقه سیستان عمده‌ترین مخاطرات طبیعی به ترتیب اولویت خشکسالی، طوفان، سیل و ماسه‌های روان می‌باشند، مطابق محاسبات انجام شده در مدل topsis، خشکسالی با 0.909 درصد به عنوان رایج‌ترین مخاطرات طبیعی برای شهر زابل است، همچنین تجربیات شهروندان بومی نشان می‌دهد در صورت وقوع خشکسالی، مخاطرات طوفان و ماسه‌های روان تشدید می‌گردد، در این راستا، راهکارها و پیشنهادهایی ارایه گردیده است.