ارزیابی ریسک زیست محیطی در منطقه کوهستانی و تفرجی درکه تهران

هدف از انجام این تحقیق، شناسایی و اولویت‌بندی جنبه‌های ریسک محیط‌زیستی در منطقه گردشگری – ورزشی درکه تهران می‌باشد. از طریق مطالعات کتابخانه‌ای و بررسی سوابق اقدام به گردآوری داده‌های مورد نیاز برای ارزیابی گردید. ارزیابی توان محیطی منطقه به منظور توسعه گردشگری با استفاده از روش ترکیبی (مدل مخدوم و مدل فایو) و تکنیک رویهم‌گذاری لایه‌های اطلاعاتی با کمک ابزار gis صورت گرفت. در ادامه، روش‌های کمی و کیفی ارزیابی ریسک برای تعیین درجه و سطوح ریسک هر یک از فاکتوهای بیست‌گانه استفاده شد. از روش ویلیام فاین برای ارزیابی نهایی استفاده شد. نتایج بیانگر آن بود که 118.73 هکتار از منطقه برای تفرج متمرکز و 487.72 هکتار نیز برای تفرج گسترده مناسب است و مابقی ارزش حفاظتی دارد. فاکتورهای «تغییرات آب و هوا» و «پتانسیل وقوع بلایای طبیعی» بیشترین سطوح ریسک را در اختیار داشته‌‌اند. از سوی دیگر، فاکتور «آلودگی آب و خاک» با سطح ریسک بالا و «آلودگی هوا» با سطح کم ارزیابی گردیدند. همچنین، درجه فاکتور ریسک به خطر افتادن سلامت اکوسیستم 3a می‌باشد. سطح ریسک برای انتشار آلینده‌های در هوا معادل 20 و برای انتشار در خاک و آب برابر با 270 است.

environmental risk assessment in darakeh mountain and recreational area of tehran

the purpose of this research is to identify and prioritize aspects of environmental risk in the tourism-sports area of ​​tehran. the evaluation of the environmental potential of the region for the purpose of tourism development was carried out using the combined method (makhdoom, 2008; fao, 2006) and the technique of superimposing information layers with the help of gis tools. in the following, quantitative and qualitative risk assessment methods were used to determine the degree and risk levels of each of the twenty facts. the results showed that 118.73 hectares of the area are suitable for concentrated recreation and 487.72 hectares are suitable for extensive recreation and the rest has conservation value. the factors &climate changes& and &potential of natural disasters& have the highest levels of risk. on the other hand, the factor &water and soil pollution& was evaluated with a high level of risk and &air pollution& with a low level. also, the degree of the risk factor of jeopardizing the health of the ecosystem is 3a. the risk level for the emission of pollutants in the air is equal to 20 and for the emission in soil and water is equal to 270.