تحلیل وضعیت تاب‌آوری نهادی در برابر خطر زلزله در کلانشهر کرمانشاه

زلزله همیشه یکی از خطرناکترین و مهمترین خطرات طبیعی بوده است که همیشه شهرها را تهدید می‌کند. عواقب زلزله، هم از نظر فراوانی و هم از نظر خساراتی که به بار می‌آورد، بر جامعه تاثیر می‌گذارد. تاب‌آوری جامعه یک چارچوب مفهومی برای سنجش توانایی جامعه برای مقابله با تغییرات و شرایط اضطراری فراهم می‌کند. هدف اصلی این پژوهش تحلیل وضعیت تاب‌آوری نهادی کلانشهر کرمانشاه در برابر خطر زلزله می‌باشد. جامعه آماری ساکنان شهر کرمانشاه می‌باشند و برای تعیین حجم نمونه با استناد به فرمول کوکران 385 نفر تعیین شده و انتخاب نمونه با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای انجام شده است. همچنین، از روش اسنادی و مطالعات کتابخانه‌ای جهت تدوین مبانی و دیدگاه‌ها نظری و پرسشنامه جهت گردآوری داده‌های مربوط به تاب‌آوری نهادی شهر کرمانشاه استفاده شده است، برای تجریه و تحلیل داده‌ها و اطلاعات از نرم‌افزارهای gis, spss، مدل codas و و روش  cv استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد، در تمامی مولفه‌ها در سطح 0/95 تفاوت معنی‌دار وجود دارد و در بعضی از مولفه‌ها میانگین بالاتر از مقدار متوسط سه و در بعضی از مولفه‌ها پایین‌تر از مقدار متوسط سه می‌باشد، همچنین نتایج مدل کوداس نشان می‌دهد؛ مناطق هشت و هفت در رتبه‌های اول و دوم و دارای وضعیت نسبتاً خوب؛ مناطق یک و چهار در رتبه‌های سوم و چهارم و در وضعیت متوسط و مناطق؛ دو، سه، شش و پنج  به ترتیب در رتبه‌های پنج تا هشتم و در وضعیت ضعیف قرار گرفته‌اند و بیشترین اختلاف و نابرابری مربوط به مولفۀ چه میزان نهادهای دولتی و محلی (شورا و شهرداری برای جلوگیری از پیامدها و خسارات ناشی از زلزله برنامه‌ریزی کرده‌اند، می‌باشد.

analysis of institutional resilience against earthquake risk in the metropolis of kermanshah

earthquakes have always been one of the most dangerous and important natural hazards that always threaten cities. the consequences of earthquakes affect the society both in terms of frequency and damages. community resilience provides a conceptual framework for measuring the ability of society to deal with changes and emergency situations. the main goal of this research is to analyze the state of institutional resilience of kermanshah metropolis against earthquake risk. the statistical population is the residents of kermanshah city, and to determine the sample size, 385 people were determined based on cochran’s formula, and the sample was selected using the stratified sampling method. also, the documentary method and library studies have been used to compile theoretical foundations and viewpoints and a questionnaire to collect data related to the institutional resilience of kermanshah city. gis, spss, codas model and cv method have been used for experimenting and analyzing data and information. results show, there is a significant difference in all components at the 0.95 level and in some componentsthe average is higher than the average value of three and in some components it is lower than the average value of three. also, the results of the cudas model show; regions eight and seven in the first and second ranks and in relatively good condition; regions one and four in the third and fourth levels and in the middle status and regions; 2, 3, 6 and 5 are ranked 5th to 8th respectively and are in poor condition and the biggest difference and inequality is related to the component of how much government and local institutions (council and municipality) have planned to prevent the consequences and damages caused by the earthquake.