ارزیابی و اعتبارسنجی شاخص‌های تعیین‌کننده میزان حیاتی بودن و اهمیت زیرساخت‌ها به روش بهترین-بدترین (bwm)

امروز رشد و توسعه جوامع در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، بهداشت عمومی و امنیتی به عملکرد زیرساخت‌های حیاتی وابسته است. مدیریت و راهبری زیرساخت برای اطمینان داشتن از عملکرد صحیح و پایداری آن‌ها در برابر ریسک‌های پیش‌رو، یکی از دغدغه‌های بسیار مهم در این حوزه محسوب می‌شود. ایمن‌سازی و مراقبت از زیرساخت‌های حیاتی و دارایی‌های کلیدی در برابر تمامی ریسک‌ها، عوامل و شرایط نامطلوب با توجه به محدودیت منابع مالی، یکی از موضوعات چالش برانگیز برای دولت‌ها محسوب می‌شود. یکی از راه‌کارها رفع این محدودیت‌ها، اولویت‌بندی و طبقه‌بندی زیرساخت‌ها است. تعیین صحیح اولویت‌ها، با استفاده از شاخص‌های قابل سنجش علاوه بر تشخیص دارایی‌ها و زیرساخت‌های حیاتی از غیرحیاتی، باعث مدیریت بهینه منابع و افزایش اثربخشی اقدامات در حفاظت از زیرساخت‌ها حیاتی می‌گردد. هدف اصلی این تحقیق، ارزیابی و اعتباریابی شاخص‌های حیاتی بودن زیرساخت‌های حیاتی و تعیین وزن هر کدام از شاخص‌ها به روش بهترینبدترین می‌باشد. نتیجه مطالعات انجام شده بر روی 26 شاخص اولیه و بررسی روایی و پایایی شاخص‌ها، منجر به تایید نهایی 24 شاخص گردید. وزن‌دهی شاخص‌ها بر اساس روش بهترین-بدترین (bwm) انجام گردید. بر اساس محاسبات انجام شده مبتنی بر نظرات خبرگان منتخب، شاخص «تعداد جمعیت در معرض خطر» با وزن 8.5 درصد، «استقلال و تمامیت ارضی» با وزن 7.8 درصد و «توان دفاعی» با وزن 7.8 درصد به ترتیب بیشترین وزن و اهمیت را بین شاخص‌ها به خود اختصاص داده‌اند.

classification, prioritization, intrinsic value, critical infrastructure, assets, indices, best-worst

today, the growth and development of societies in economic, social, political, public health and security dimensions depends on the performance of critical infrastructure. infrastructure management and management is one of the most important concerns in this field to ensure their proper performance and sustainability against the risks ahead. securing and safeguarding critical infrastructure and key assets against all risks, factors and adverse conditions is one of the most challenging issues for governments due to limited financial resources. one way to overcome these limitations is to prioritize and classify infrastructure. proper determination of priorities, using measurable indicators, in addition to distinguishing critical assets and infrastructure from noncritical ones, leads to optimal resource management and increases the effectiveness of measures to protect critical infrastructure. the main purpose of this study is to evaluate and validate the indicators of the vitality of critical infrastructure and determine the weight of each indicator by the bestworst method. the results of studies performed on 26 initial indicators and the validity and reliability of the indicators led to the final confirmation of 24 indicators. weighting of indicators was done according to the bestworst method (bwm). based on calculations based on the opinions of selected experts, the index number of population at risk with a weight of 8.5%, independence and territorial integrity with a weight of 7.8% and defense capability with a weight of 7.8%, respectively, have the highest weight and importance. are assigned among the indicators.