بررسی ارتباط الگوهای پیوند از دور اقیانوس اطلس شمالی و میانگین حوضه دریای مازندران

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر الگوهای پیوند از دور بر میانگین دمای حوضه آبریز دریای مازندران صورت پذیرفته است. در این راستا از آمار میانگین دمای 97 ایستگاه همدیدی و اقلیم شناسی و همچنین داده های 33 الگوی پیوند از دور طی دوره 2014-1970 در مقیاس ماهانه و سالانه استفاده شد. پس از تایید نرمال بودن داده ها توسط آزمون ران تست داده های ایستگاهی به روش کریجینگ به داده های نقطه ای با ابعاد 19.7 × 19.7 کیلومتر تبدیل شدند. به منظور ارتباط سنجی متغیرها از آزمون های پیرسون، رگرسیون خطی و مدل شبکه عصبی استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد الگوهای واقع در اقیانوس هند و آرام و الگوهای نیمکره جنوبی، رابطه معنی دار چندانی با نوسان های دما در حوضه مازندران ندارد. در مقابل، الگوهای پیوند از دور مستقر در اقیانوس اطلس و قطب شمال ارتباط زیادی با نوسان های دما در حوضه دارد. شایان ذکر است از بین الگوهای پیوند از دور سه الگوی دریای شمال کاسپین، نوسان اطلس شمالی و نوسان قطبی بیشترین رابطه را با نوسان های دمای ماهانه و سالانه در این حوضه دارند.

Study of Relationship between North Atlantic Teleconnections and Air Temperature in Caspian Sea Basin.

Since the most basic needs of earthquake victims is to have a shelter and that after the earthquake, we can’t quickly provide suitable places for earthquake victims, before the occurrence of such crises, we should provide appropriate places in terms of (urban accessibility, security, avoidance of risk prone areas, etc.) for such victims. Therefore, the present study is to predict the best places for temporary housing of victims of the potential earthquake in the city of Isfahan. The type of this research is practical and the method of it is analytical documentary. In this study, by using basic standards of compatible and incompatible applications, accessibility and density of population and traffic by using the method of network analysis (AHP) and the use of fuzzy logic, standards set by the experts were measured and finally by the fuzzy analysts of geographic information system (GIS) were overlapped on weight. The results of this study indicate that parts of the area with sufficient open spaces and at the same time compatible with surrounding land uses have relatively better potential for establishment of victims. In return, regions such as the northern parts of the city due to the lack of rescue and rehabilitation uses and absence of adequate and valuable planning space have the least possible capacity of planning for temporary housing of earthquake victims.