بررسی تاثیر عوامل فردی و ساختاری در تغییر رویکردهای مدیریت شهری در ایران به رویکرد استراتژیک

از ابتدای دهه ی 1980 تا کنون مفهوم استراتژی در برنامه ریزی و مدیریت شهری همانند مفهوم کیفیت و فرایند در مهندسی مجددا گسترش و بهبود یافته است. امروزه رویکرد استراتژیک مهارتی است که در کانون برنامه ریزی، مدیریت، آینده نگری و نظام بخشی سازمان قرار می گیرد، و موفقیت سازمان را موجب می گردد. این تئوری در برنامه ریزی و مدیریت شهری بر پایه ی مفهوم سودمندی استوار است. انتخاب یک گزینه تصمیم گیری در میان گزینه های مختلف با توجه به شرایط محیط به وسیلهی اهداف عینی مورد ارزیابی قرار می گیرد. رویکرد استراتژیک در گستره ی روابط نا گسستنی برنامه ریزی و مدیریت به عنوان عامل پیوند دهنده و بر همکنش عمل می کند و در هدایت هر دو موثر است. بنابراین مفهوم استرتژیک به صورت فرا رشته، گسترده تر از خصایل درونی برنامه ریزی و مدیریت عمل می کند و آن دو را متحول می سازد و هدایت می کند و پیوند می دهد. همچنین در دهه ی پایانی قرن بیستم به موازت انقلاب صنعتی برنامه ریزی و مدیریت شهری نیز مانند سایر زمینه های زندگی، دستخوش تحولات ژرف گردید.پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر عوامل فردی و ساختاری در تغییر رویکردهای مدیریت شهری در ایران به رویکرد استراتژیک است که با استفاده از روش پیمایشی سعی گردیده است مولفههای مهم و تاثیر گذار در این حوزه مورد ارزیابی و واکاوی قرار گیرد. برای گردآوری داده های پژوهش از نظرات 31 نفر از کارشناسان مرتبط با موضوع پژوهش استفاده شده است. جهت تحلیل دادههای پژوهش از تحلیل رگرسیون و آزمون آماری t تک نمونه ای در قالب نرم افزار spss استفاده شده است. نتایج نشان داد، با توجه به اختلاف میانگین بدست آمده برای شاخص های پژوهش تمامی شاخص ها از وضعیت مناسبی برای گرایش به رویکرد استراتژیک برخوردار نمی باشد. در این میان شاخص های نگرشی- دانشی با میزان اختلاف از میانگین پایین تر از مبنا نسبت به دیگر شاخصها با میزان0/532 - به مراتب از اولویت بیشتر برخوردار است.

The effect of individual factors and structural change Iran’s strategic approach in urban Planning

Since the beginning of 1980 so far, the concept of strategy in planning and urban management, as well as the concept of quality and process reengineering expanded and improved. The strategic approach is at the heart of the planning skills, management, foresight and the part of the organization, and successfully led the organization. This theory is based on the concept of planning and urban management based utility.In the range of nonbreakable strategic approach to planning and management relations and interaction acts as a bonding agent and is effective both in directing. The strategic concept for crossdiscipline, wider than the internal ethos and practice management plan and transform it makes two guides and links.Also in the decade of the twentieth century in parallel industrial revolution planning and urban management, as well as other areas of life, changes were profound. This study aimed to investigate the effect of individual factors and structural change management approaches strategic approach is a city in Iran Using the method of survey have tried most important and effective component in this area is evaluated and analyzed. For data collection the opinions of 31 experts of relevant research has been used. To analyze research data regression analysis and singlesample Ttest were used in SPSS software. Results showed that, with respect to the mean obtained for the indices of all the indicators suitable for strategic approach is not biased. The attitude indicator based knowledge with the difference of lower than average compared to other indicators, much higher priority.