اثر فضای شهری بر سلامت روانی-اجتماعی کودکان و نوجوانان شهر اصفهان

شرایط نامناسب فضاهای عمومی شهری در ابعاد جسمی و روانی کودکان و نوجوانان تاثیر گذار می باشد. عدم امنیت شهری و سکونتی، انزوا، افسردگی و گسست اجتماعی در محلات شهری از عوامل مزمن شهری و محیطی هستند. طراحی فضاهای عمومی باز و محلات شهری متناسب با آسایش و سلامت روانی و فیزیکی شهروندان یکی از اهداف طراحی شهری پایدار به شمار می رود که در سال های اخیر به ویژه در کشورهای توسعه یافته گسترش زیادی داشته و ارائه راهنماها و معیارهای طراحی برای آسایش روانی و شادکامی، سلامت و ایمنی شهروندان از نتایج چنین رویکردی بوده است. هدف از این تحقیق بررسی نقش فضاهای عمومی شهری بر سلامت روانی کودکان و نوجوانان بود. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. ابزار پژوهش حاضرپرسشنامه 28 سوالی سلامت کودک بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار 23 spss و مدل معادلات ساختاری(amos) استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد فضاهای شهری بر سلامت روانی – اجتماعی کودکان تاثیر دارد. ارتباط فضاهای شهری با محدودیت های اجتماعی، رفتاری و عاطفی 0.48-، ارتباط فضاهای شهری و عزت نفس 0.71، ارتباط فضاهای شهری و سلامت روان 0.63 و ارتباط فضاهای شهری و مشکلات با خانواده 0.54-می باشد.

The effect of urban space on psychosocial health of children and adolescents in Isfahan

Inadequate conditions of urban public spaces affect the physical and mental dimensions of children and adolescents. Urban and residential insecurity, isolation, depression and social disruption in urban areas are chronic urban and environmental factors. Designing open public spaces and urban neighborhoods in accordance with the comfort and mental and physical health of citizens is one of the goals of sustainable urban design that has expanded in recent years, especially in developed countries, and providing design guidelines and criteria for mental comfort and The happiness, health and safety of citizens have been the result of such an approach.The purpose of this study was to investigate the role of urban public spaces on the mental health of children and adolescents. The method of the present study was applied in terms of purpose and descriptivecorrelational in terms of research method. The instrument of the present study was the 28item Child Health Questionnaire.For data analysis, SPSS 23 software and structural equation model (AMOS) were used. The results of regression analysis showed that urban spaces affect the psychosocial health of children. The relationship between urban spaces and social, behavioral and emotional limitations is 0.48, the relationship between urban spaces and selfesteem is 0.71, the relationship between urban spaces and mental health is 0.63 and the relationship between urban spaces and problems with family is 0.54.