بررسی نقش برنامه‌ریزی و طراحی محیطی در میزان امنیت شهری مناطق حاشیه نشین شهر تبریز

احساس امنیت به عنوان یکی از نیازهای پایه انسانی، اهمیت ویژه‌ای در ایجاد حس مکان و زیست­پذیری شهری دارد. به طوریکه، داشتن امنیت از عوامل موثر در افزایش کیفیت زندگی و هویت مکان محسوب می‌گردد. هدف پژوهش حاضر، بررسی و ارزیابی تاثیر برنامه‌ریزی و طراحی شهری در احساس امنیت محلات حاشیه‌نشین می‌باشد. روش تحقیق، توصیفی– تحلیلی و ماهیت تحقیق کاربردی است. در گرداوری اطلاعات از روش‌های اسنادیکتابخانه‌ای و مشاهدات میدانی (پرسشنامه) استفاده گردیده است. میزان حجم نمونه آماری برطبق روش کوکران 322 نفر می‌باشد و از نمونه گیری احتمالی طبقه‌بندی شده برای تکمیل داده‌ها استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نشان می­دهد از نظر میزان احساس امنیت، تفاوت معناداری در مناطق حاشیه نشین تبریز در بین محلات طراحی شده و طراحی نشده وجود دارد. همچنین میزان احساس امنیت در مناطقی که طراحی محیطی و مداخلات کالبدی– فیزیکی در آنها از قبیل نورپردازی، تعریض و احداث معابر، مبلمان شهری، کاهش محصوریت، وجود کاربری‌های متنوع، جداره‌های فعال و وجود تراس‌های رو به دسترسی‌ها، صورت گرفته است بیشتر از مناطقی هستند که بصورت ارگانیک رشد و توسعه یافته‌اند و از نظر سیما، منظر و خوانایی شهری در وضعیت مناسبی قرار ندارند.

The Effect of Environmental Planning and Design on Urban Security in Squatter Areas of Tabriz City

Feeling safe as one of the basic human needs is of particular importance in creating a sense of place and urban viability. So, having security is an effective factor in the identity of the place. The purpose of this study was to investigate and evaluate the impact of urban planning and design on the sense of security of marginalized neighborhoods. This study is descriptiveanalytical and applied research. Documentarylibrary methods and field observations (questionnaires) were used for data collection. The sample size was 322 subjects according to the Cochran method and for sampling; a probabilistic stratified sampling was used. The results showed that there was a significant difference in the sense of security between designed and unplanned neighborhoods in Tabriz marginal areas. Also, feelings of security was high in areas with environmental design and physical interventions such as lighting, he expansion and construction of passages, urban furniture, reduced enclosure, diverse applications, active partitions and the presence of accessible terraces have been made in comparison with undeveloped and unplanned areas